Remember Me This Way (Completed)

Chapter 34

'Zeynaine POV'

Kasalukuyan kaming kumakain Ng Lunch, sa cafeteria ngunit tahimik Lang Kaming Tatlo, Hindi nga ako sanay na tahimik, mas bet ko Yong magbubunga-ngaan tong dalawa ngunit mukhang Wala sa gana tong dalawa Kong kasama.

Si Aiynen kumakain nga ngunit Hindi sa pagkain nakatuon Ang paningin niya, at mukhang Wala sa sarili.

Si Seylfine naman mukhang lutang na lutang ngayon, sabog ang eyebags at mukhang Wala din sa sarili.

May problema talaga tong dalawa na Hindi sinasabi sa akin. Pero ayos Lang makaka antay Naman Kasi ako, dahil sa oras na may problema Ang bawat Isa samin, sinasabi din Naman at shene-share namin Sa isa't Isa.

Tinapik ko si Seylfine

"Hoi"-mahina Kong Saad ngunit mukhang Hindi man Lang ako na pansin

Tsk. Tsk. Tsk. Di Kaya nagdroga na nga tong dalawa? Pero impossible Naman, matipid tong si Seylfine sa pera, Hindi Naman ma bisyo tong si Aiynen.

Aasssshh! Mamaya ko na nga iisipin Ang mga problema nila, kelangan ko pa puntahan si Rust. I mean Aabangan ko Lang pala.

Napabuntong hininga Naman ako. Kelan ba Kasi ako mamahalin Ni Rust.
Nawawalan nako Ng gana ngunit Hindi ko kayang sumuko.

'mawawalan Lang ako Ng gana, ngunit Hindi ako susuko'

Tama! Tama yon!

Habang nagmumuni ako, bigla Kong nakita si Lani, paparating sa table namin. Tinapunan ko Lang siya Ng blankong Tingin

"Hi, uhhmm Can I join?"-kinakabahan nitong Saad tinanguan ko na Lang siya. Ngunit itong dalawa Kong kasama mukhang Hindi yata nakikita o naririnig o na fe-feel na may bago Kaming kasama, hinayaan ko na Lang ulit.

"Sorry Kong naka isturbo ako"-aniya nito saka sumubo na ng pagkain.

"Ayos Lang, Wala Naman kami sa mundo ngayon"-wala sa sarili Kong Saad napa angat Naman siya agad Ng Tingin galing sa Pagkain Kasi Ang Tingin niya.

Tinapunan niya ko Ng Nalilitong tugon. "H-ha?"-nahihiya nitong Saad

Iniwas ko Tingin sa kanya

Hindi talaga Tayo pwede magka tropa Lani Eh. Napakaloading mo! Sarap batukan Kong pwede nga Lang hehe. Kaso baka magalit, wag na Lang.

"Wala kami sa mood ngayon. Lutang nga diba"-

"Ah s-sorry"-kamot batok niyang Saad

Tahimik Lang Kaming Apat habang patuloy sa pagkain, ngunit biglang Bumaliktad Ang sikmura ko, Nasusuka ako! Uughhh! How I hate vomiting. Napahawak ako sa Bunganga ko saka napatayo.

Tiningnan Naman ako Ni Lani Ng nagtatakang Tanong, habang walang paki Ang dalawa.

"Excuse me"-dali Dali akong tumakbo papunta sa CR saka don Sumuka.

Halos maisuka ko na lahat Ng  nakain ko ngayong Lunch! Grabe! pero Nasusuka pa Rin ako.

Kingina Naman to oh! Halos di ako makahinga. Ka inis Naman Kasi Tong Suka nato! Pwede Naman siguro mag Buntis na di susuka diba?

Pinilit Kong tapusin Ang pagsusuka ko, saka nilinisan  Bibig ko. Para yata akong nawalan Ng lakas.

Ikaw ba Maisuka lahat Ng nakain mo, diba Mawawalan ka talaga Ng Lakas. Naglakad na ako pabalik sa cafeteria, Hindi ko inaasahang makakasalubong ko si Rust sa daan, at dahil Tinaguriang Malandi ako. Kinalabit ko siya at niyakap Ang braso

"Rust! Dinner tayo mamaya"-malaki Ang ngiti Kong Saad, ngunit mariin niyang tinanggal Ang kamay Kong nakayakap sa braso Niya

"I'm busy"-malamig nitong Saad.