Gidecektim o yalanın çok olduğu bizansa geri dönecektim kardeşlerimin intikamıni hespsinden alacaktım önce savaş ımın sonra seyhanımın sonrada kadirimin ama hiç birinin kanını yerde bırakmayacaktım odamdan çıktım tam aşağı inecektim ama seyhan ın odasının kapısı gözüme takıldı bayağidır kokusunu ciğerlerime dolduramıyordum kapıyı yavaşça açıp içeri girdim hala o kendine has kokusu odada duruyordu gözlerimi kapatıp ciğerlerimi patlarcasına içime çektim o kokuyu açtım gözlerimi etrafa baktım ne kadar anımız vardı burda gardırobuna doğru adımladım açtım kapağını askılıkta duran en sevdiği kazağını aldim oturdum yatağının üstüne gözlerimden yaşlar akmaya başladı seyhan beni böyle görse kesin kızardı yanıma otururdu
Sen Azer kurtuluş sun yakışıyomu hiç sana ağlamak benim bildiğim azer kurtuluş dimdik kaya gibi durmasını bilir durmalıda
Derdi
Gözüm yandaki küçük çekmece ye takıldı odasında o kadar eşya yoktu zaten içini bu zamana kadar hiç açmamıştım uzandım çekmeceyi açtım içinde bir tane siyah kapaklı bir defter ve yanında bir tane kalemden baska birsey yoktu defteri elime aldım açmaya çalıştım ama küçük bir kilit vardı çekmeceye geri kaydı gözüm içine elimi attım arka tarafından küçük bir anahtar buldum kilidi açtım içine bir göz attım günlük gibi bir şeydi rastgele bir sayfasıni açtım
18.01.2019
Sevgili günlük bu gün en mutlu olduğum gün herhalde muratla buluştuk bu gün abimgil istanbulda işleri var diye gittiler zaten bana pek nereye gittiklerini söylemezler evden kaçtım hemen arka sokakta murat beni bekliyodu çok değişik bir insan yada bana öyle geliyo çünkü abimgil gibi değil silahı ve şiddeti hiç sevmez benden çok utanır konuşurken gözüme bile bakamaz ama bugün hiç beklemediğim bir sey soyledi bana azer abimle konuşmak istediğini onlarında bilmesini gerektigini söyledi korkmuştum çok korkmuştum azer abim kızar biliyodum kızardı ama beni kıracak bir şey yapmayacağını biliyorum o yüzden artik herşeyi konusmamiz lazim işallah her şey güzel olur ..
Yazdıklarını ağlayarak okumuştum dediği gibi aslinda kızardim ama aşk larını gördüm ben onlara izin vermiştim anca yamac koçovali onlara mutlu olma şansı vermemişti bende onlara mutluluk yüzü göstermeyecektim aynanin karşısına geçtim gözlerimi sildim kendime çeki düzen verdim ve aşağı indim aşağıda kadir için kuran okunuyordu annem bana öyle bir baktı ki iki saniye dayanamadim hemen kaçırdım gözlerimi kapının önüne kendimi attım yılmaz kapının önündeydi kaldırıma oturmuş acısını yaşıyodu
- Yılmaz abim gelirmisin
Yavaş ça oturdugu yerden doğruldu yanıma geldi
- Efendim abi
- Yılmaz ben yarın dönüyorum istanbula ama tek gidecem bu savaşı bitirecem sende burda artık anama bakacan tamam mı kardeslerine abilik yapacan onları üzemyecen
-Abi seni tek gönde-
Hemen lafını böldüm biliyodum beni tek göndermek istemeyeceğini ama artık benim canlarıma bir şey olmasını kaldıramazdım
-Yılmaz tek gidecem sende burda kalacan ne diyorsam o lafımı ikiletme
Ne kadar istemesede kafasıni aşağı yukarı salladı içeri doğru gitti
Tektim kafamı yukarı doğru çevirdim gökte kos kocam bir karanlık vardı gözlerimi kapattım her şey bitecekti çok az kaldı dedim içimden ..
Orda ne kadar öyle kaldım haberim yoktu birileri gelip birşeyler diyorlardı ama duymuyodum yada duymak istemiyordum
Gözlerimi açtım kolumdaki saate kafami çevirdim saat gece yarısıni geçmisti eve döndüm iceri geçtim evde kimse kalmamiştı hemen odama gittim daha fazla ayakta durusam yarın ki intikam için gücüm kalmayacakti yatağın kollarına biraktım kendimi ve uzun sürmeden gözlerim kapandı .
Arkadaşlar selaaaam
Kendimce birseyler yazmak istedim beğenirseniz ne mutlu hikayenin biraz giris kismi olaylar gelisecek begenirseniz yazmaya devam edecegim begenmezseniz silerim😂😂 hatalarim olursa kusura bakmayın yorumlarınızi bekliyorum ❤❤
Twitter: kingsizexxxl
