Moon's Love

Chapter 1 ☪

Azhnaiah's POV

*tililing ling ling ling ding dong*
*tililing ling ling ling ding dong*

(tunog ng alarm clock yan XD. Wag kayong ano! Haha)

Nagising ako sa tunog ng alarm clock ko. Umaga na naman ^_^

Bumangon na ako't naligo. Isang oras sa banyo at ayan tapos na.. yeah, ganyan ako katagal maligo..

Kung minsan nga higit isang oras eh.. kapag naliligo ako feeling ko ang dali kong natapos pero lampas isang oras na pala akong nasa banyo..

Pumasok na ako sa walk-in closet ko at namili ng pwede kong maisuot ngayong araw..

I chose a simple white casual dress and applied a little bit of light makeup and then violà! Pretty as a goddess.

Tingin sa full-length salamin ko, tingin sa left, tingin sa right. Perfect ^_^ Hayyy, it's another beautiful day! Beautiful world! Beautiful me!

Oops bawal umangal.. Maganda naman talaga ako no.

(Hoy! Wag ka nang managinip. Gising ka na Az! Gising!)

Ayy epal! Hoy Mr. Konsensya, wag epal please. At totoo naman na maganda ako no. Period exclamation mark!

(Panaginip. Panaginip. Azhnaiah baliw!)

Sinong baliw?! Hindi ako baliw noh.. Mga readers wag kayong maniwala sa konsensya ko huh. Hindi ako baliw, sadyang maganda lang talaga ako ^o^

(Anong connect?)

Shhhh! Ume-epal kana masyado. Storya ko to kaya wag mo akong agawan ng spotlight.

(Edi tahimik)

Ayan! So hi guys, hindi pa pala ako nagpapakila. Ako nga pala si Azhnaiah Menzie Lorraine Atlantia, Azi for short and I'm 17 years of age. Oh diba bongga ng name ko, mahaba na ang ganda pa. Beautiful like me.. oops! Wag umangal kundi gagawin kitang frog. Joke lang:D haha maganda lang po ako hindi po ako mangkukulam.

Lumabas na ako ng kwarto ko at kasalukuyang bumababa sa staircase namin.

Nagugutom na rin kasi ako. Naglakad ako patungong dining hall. Nang makarating na ako ay agad akong umupo.

"Good morning young lady Azhnaiah. What would be your breakfast for this morning?"

"Good Morning butler Shin. Can I have some waffles with Belgian chocolate fillings, bacon with mayo and a cup of coffee please. " Sagot ko naman.

Nag bow lang siya at umalis na.

Hay, ako na naman siguro mag-isa ang kakain dito sa napakalaki naming dining table.

Don't get me wrong, my family loves me. Hindi ito storya ng isang spoiled brat na pinabayaan ng mga magulang..

True na they are so busy na paminsan-minsan na lang kami nakokompleto sa hapagkainan pero I understand naman dahil they also have responsibilities sa mga employees ng mga companies namin.

Kahit ganon may time parin naman sila sa amin ng kapatid ko to show they care and shower us with their infinite love for us.

Ayy tika, nabanggit ko ba na mayaman kami? Parang hindi. Pero nagiging obvious na.. hehehe ^^V

So yun nga, mayaman kami. Hindi Sa pagmamayabang but we can afford anything we want.

From the most expensive things to the most luxurious hotels in the world. Ganun kami kayaman. Akala nyo ang swerte ko nuh?

Well, I'm lucky 'coz I can have whatever I want but hindi sa lahat ng panahon swerte ako dahil sa yaman namin.

Alam nyo ba na dahil sa yaman namin palagi kaming naki-kidnap for ransom ng kapatid ko. Those times were the worst times of my life, my family's life.