Fire and Affection

Thrusts and moans.

"Malayo paba Eros? Masakit na tuhod ko!"

I took a deep breath before looking at him. Luminga-linga siya.

"Ang hina talaga ng buto mo!" aniya.

"Dah! Eh babae ako! Malamang!" sagot ko.

Sumunod nalang ako kung saan-saan. Aniya, pupuntahan daw namin ang kubo na ginawa niya no'ng teenager siya. So ilang taon na'yon? Pa'no kung nakalimutan na niya?

"Are you sure dito ang daan? Para naman 'tong wrong turn, e!"

Inisip ko nalang na pagkatapos nito ay magpapahinga kami. Or else may pagkain do'n? Gutom na'ko huhu.

Hindi naman nakakatakot dito. Ang concern ko lang, baka maligaw kami. Tapos ilang oras na naman kami maglalakad? Kapagod kaya. Buti pa siya hindi napagod. Amp!

"Oh, ayun oh!" rinig kong sigaw niya.

Agad akong tumakbo papalapit sa kaniya. Tumambad sakin ang hindi kalakihan na bahay o kubo sa kilid ng palayan. Nauna siya.

Nilibot ko ang paligid. This place is new. Sa lawak nito at walang humpay na tanim, mapagkakamalan ko itong pag-aari ng pamahalaan. But he said kanina, pagmamay-ari ito nang namayapa niyang lolo. Heto ang pinagbilin sa kaniya para alagaan. He commanded. Now it's a sort of paradise I think.

Peace. That word I can describe for this place. Sobrang payapa. Siguro ay grabe ang paghubog ng lolo niya para magawa ito. Ang lawak-lawak. Can't imagine this was made by an old man. The art of love I hope.

"Oh, hindi kaba tatabi sakin?"

Tumabi ako sa kaniya. Niyakap niya ako sa likod. Panay ang halik niya saking leeg.

"Nakaya mo rin ba itong alagaan?" napatanong ako.

Suminghap siya sa leeg ko. "Oo. Gusto ko ang pag-alaga dito."

"May talento ka pala sa pagtatanim. Kaya ang galing mo sa hardin sa mansion, e. Sana lahat." pagbibiro ko. Though a half of it was pure legit.

Marahan siyang tumawa. Bakit gano'n? Kahit ang tawa niya ay nakakapanghina din? Damn! Parang lahat ng mayro'n siya nilikha para tuksuhin lahat, e. Tsk.

"Bata palang ako ay tinuro na sakin ni lolo ang sikreto upang makapagtanim ng maayos." aniya. I looked at him.

"What secret?"

"Tamang buhos ng pagmamahal. Lahat ng bagay Eunice dapat may pagmamahal." nilingon niya ako.

Napa-iwas ako. Is that it? Pero bakit maraming nasasaktan sa pag-ibig? If everything conquers love, why people begging for it to the point they could hurt someone? If love really a cure, why letting itself to hurt us?

"I don't believe so, Eros. Hindi sa lahat ng bagay nagiging mabuti ang pag-ibig. It must be egalitarian. Balanse. Love can be source of happiness and oftentimes pains." I faltered.

Kanina pa ako nanghihina. Sa layo nang nilakad namin ay naubos ko ang kalahating enerhiya ko.

He slammed his fingers through mine. Hinalikan niya ang ibabaw. Namula ang pisnge ko dahil do'n.