ATEŞTEN ADAM

Bölüm 3

Ağzımdan dökülen soruya karşılık vermedi.Sadece gözlerimin içine bakmaya devam etti. Kızılları parlaklığını kaybetmiş eski koyu tonuna bürünmüştü.Fazla yakındık.Ben kendimi toparlayıp bir adım geri çekilirken bedenimi zar zor hissediyordum.

Üstümdeki korkaklığı atarken sinirle konuştum

-"Sana bir soru sordum.Sen kimsin?

Yüzünü ukala bir gülümseme kapladı,tehditkardı.

-"Burada soruları ben sorarım iblis.Korkmana gerek yok . Şuan için seni öldürmek planlarım dahilinde değil."

Elimde olmadan biraz daha uzaklaştım ondan.

-"Benden ne istiyorsun?"

-"Gerçekten kim olduğum hakkında hiçbir fikrin yok."Gözleri sinsice kısıldı.Beni baştan aşağı süzdü ve devam etti- "bu dahada eğlenceli olmaya başladı küçük iblis"

-"Ben iblislik yapmayı bırakalı çok oldu.Eğer amacın iblis katletmek ise yanlış yerdesin.Beni öldü..." Ben ne olduğunu anlayamadan yanımda bitti.Parmağı dudağımın üstüne kapanırken bakışları tekrar gözlerimi buldu.

-"Hahaha....Seni öldürmek kulağa fazla basit geliyor.Benim amacım iblis öldürmek değil tatlım.İçin rahatlıyacaksa seni öldürmeyeceğim. Görevlerini yapmaya başlasan iyi edersin.Doğandan kaçmayı bırak."Bakışları gözlerimden ayrılıp tüm bedenimi baştan aşağı süzdü.Utanmazca ,korkusuzca ve oldukça tehditkar...-"O zamana kadar sen benim yeni oyuncağımsın."

Ağzımı açıp konuşacaktım ki,göz açıp kapayana kadar kayboldu. Yağmurlu hava ve sessiz sokak arasında yalnız kalmıştım.Görevime geri dönmemi biraz ürkütücü bir yolla bildirmişti.Yeryüzüne gönderilen elçilerden biri olmalıydı.Her ne kadar bir elçinin asla sahip olamayacağı bir ürkütücülüğü ve gölgeleri görme yeteneği olsa bile daha fazla düşünmek istemiyordum.

##

Eve girdiğimde koşarak yanımda biten Rose'a aldırmadan ,odama çıkıp üstümü değiştirdim.

Yatağımın bir köşesine oturup bugünkü adamı ve ateşten bedeni düşündüm.Cezalandırıyordum.Bunun bilincindeydim . Ezberbozan olarak görevlerimi yapmıyor bunun sonucunda görevi yapmam söyleniyordu.Peki ya kim tarafından cezalandırıyordum?Ateşten bir adam beni öldürmekten son anda vazgeçmiş gibiydi.Bugünkü adamda gayet açık bir şekilde tehdit etmişti.

Yapamazdım. Bir insanı ölüme sürükleyip, sevdiklerinden ayırıp eceline uğurlayamazdım. İçindeki karanlık arzuları ortaya çıkarmayı,insanların içindeki kötü tarafların ortaya çıkarmayı ben bunları kaldıramazdım.Bir melek olmayı ne kadar istediğimi o an farkettim. Melekler iyi duygulardan beslenirdi.İblisler ise en karanlık arzulardan.İblisler kendi türlerini öldürerek gücüne güç katarken,melekler kendi türüne sahip çıkardı.

İblisler güvenilmezdi,bencildi ve kötülükten beslendikçe kendi kişiliğini kaybeden bir yapıları vardı.Bir süre sonra içlerinde sadece ölüm arzusu kalır .İnsanların ölmesinini dört gözle bekleyen azrailden fazlası olmazlardı .İnsanları ölüme götürecek her yola başvurur hayatlarına gereksiz müdahale ederlerdi.

Ben doğamı kabullenemezdim.Ben bunu kaldıramazdım .Tek bildiğim şey bana verilen görevleri yapmayacak olmamdı.Ne pahasına olursa olsun.

Rose hızlıca odama girerken herhangi bir tepki vermedim. Taki söylediği şeye kadar

-"Buldum Karmen, bardaki şeyin kim olduğunu buldum!"

-"Kime aitmiş Rose? söylesene"

-"Şeytan" dedi"şeytana ait"