In love with my Boss

Hoofdstuk 3 - Het etentje

POV: Yara

Eenmaal in de auto is het even stil. 'Jij mag de muziek kiezen,' zegt hij lachend. ' Ik heb miljoenen cd's in de auto liggen, kies er maar eentje.' Dus ik open het dashboardkastje. En hij had niet gelogen, het zijn er dan wel geen miljoenen, maar het zijn er wel echt heel veel. Ik kijk keurend naar de cd's. Hmm.... uiteindelijk besluit ik om voor een oude cd van Shakira te gaan. Al snel heb ik "Hips don't Lie" keihard aanstaan. (Hij staat ook in de media, dus even lekker dansen! Of niet. Haha) Olivier kijkt me goedkeurend aan en beweegt zijn hoofd mee op het ritme. Ik zing zachtjes mee, met mijn ogen dicht. Wat ik dus niet doorheb, is dat Olivier naar me zit te kijken terwijl ik zing. Ik wieg zachtjes mee met het ritme, en als het liedje voorbij is kijk ik sip. Olivier kijkt me glimlachend aan. 'Jeetje, jij hebt echt een goede stem!' Ik bloos een beetje verlegen. 'Dankje.'

Een kwartiertje later zijn we bij het restaurant. Olivier parkeert snel de auto, en dan lopen we naar binnen. Al snel worden we door een ober naar een tafeltje meegenomen dat erg achteraf staat. Ik vraag me af of hij dit express zo heeft gepland..  vast niet. Als een echte heer houdt hij de stoel naar achteren, en schuift hem weer aan als ik zit. Dan neemt hij plaats tegenover me. 'Dus, Yara. Je wordt mijn P.A., wat inhoudt dat je in ieder geval doordeweeks veel bij mij in de buurt gaat zijn. Ik stel voor dat je dan ook die dagen bij mij thuis verblijft, en dan bedoel ik ook 's avonds.' Wat raar. Ik ben even stil, niet wetend wat ik moet antwoorden. Olivier blijft me aanstaren. 'Als je het niks vindt moet je het zeggen, he,' Hij neemt even een slokje van de wijn die de ober zojuist heeft neergezet, en praat dan verder. 'Over ruimte hoef je je sowieso geen zorgen te maken, mijn huis is meer dan groot genoeg. Er zouden nog wel 10 P.A.'s bijpassen als het echt moet.' Ik ben nog steeds stil. Ik bedoel, ik moet bij hem gaan wonen? Dat is toch nergens voor nodig? Uiteindelijk zeg ik toch maar iets, om niet onbeleefd te lijken. 'Ik weet het niet hoor.. het is misschien wel handig en zo, maar als er nou iets gebeurd? Dan zit ik daar mooi in Groningen.' Het is voor ons beiden duidelijk dat we over dit onderwerp nog lang niet uitgepraat zijn. Ik besluit het voor nu maar even te laten rusten en me gewoon te concentreren op nuchter blijven, wat nog moeilijk genoeg gaat worden gezien de hoeveelheden wijn die Olivier maar in mijn glas blíjft schenken.

Aantal woorden: 460
-----------------------------------------------------------
Geplaatst op 24 april, om 14.33

Hallootjes!

Het 3e hoofdstuk al! Het is een beetje kort, maar ik zag ineens dat mensen dit verhaal toch wel leuk vinden, en besloot een soort tussenhoofdstuk te maken. De andere reden dat het niet spectaculair lang is, komt omdat mijn moeder vandaag jarig is :)

QOTC (Question of the chapter ;)): Vinden jullie dit hoofdstuk een beetje oke? Ikzelf vind het eigenlijk echt flut, maar ik heb geen tijd om iets anders te schrijven :(

Dit was het voor nu! Tot het volgende hoofdstuk!

Groetjes,

Iris