A Badboy's Heart

Chapter 52

Eya's POV

Nandito na ako sa School.. Pumasok na ako sa room namin.. Nandito silang lima.. Wala si Keiffer asan siya?! Umupo na lang ako..

----------------------

Break Time.. Dito lang ako sa room sila naman lumabas.. May nakita akong papel sa ilalim ng desk ko.. Kaya binasa ko..

/Pumunta ka sa Gymnasium this Break Time/

Kanino galing toh?! Pumunta naman ako sa gymnasium.. Wal namang tao dito.. Biglang sumara ang pinto.. Napasigaw nalang ako ng pinagbabato na ako ng bola ng mga girls.. Aray!!!!! Putekss.. Napadapa naman ako.. Ang kambal tsaka ang grade twelve na mga babae....

Tinadyakan ako nilang lahat.. Ang sakit.. Napaiyak nalang ako.. Bat ba nila ako ginaganito!? Huhu...

"Hoy!! Panget layuan mo si Keiffer..!!" kasalanan toh ni Keiffer.. Lahat na lang sa buhay ko nasira nung dumating siya.. Sinapak ako ng babae sa grade twelve at sinabunutan ako ng kambal.. Huhu.. Lord kunin niyo na ako..

"Nakita ko kayo kahapon sa mall.. Ginayuma mo siya.. Si Keiffer papatol sa katulad mong panget.. You b*tch!" sakit nilang magsalita.... Umiyak na lang ako ng umiyak.. Habang pinagsasampal nila ako at tinatadyakan.. Natigilan sila ng bumukas ang pinto.. At iniluwal nito si Keiffer..

"Tigilan niyo siya!!" walang hiya ka.. Nagsi alisan silang lahat.. Nilapitan ako ni Keiffer.. Umiwas ako sakanya.. Ayoko na... Pagod na ako.. Lagi nalang nagiging ganito ang buhay ko dahil sakanya.. Nakakapagod na..

"Okay kalang?!" tanong niya sakin.. Umiiyak lang ako..

"Sa tingin mo okay ako?!" sigaw ko sakanta.. napaatras naman siya..

"Bat di ka lumaban?!?" ang lakad ng loob niyang utusan ako na lumaban..

"Pagod na akong lumaban.. Keiffer... Ikaw lang naman ang puno't dulo nito.. Nakakapagod na.!!" sigaw ko sakanya.. Na ikinapatak ng luha niya..

"Eya sorry!!"

"Sa tingin mo ba mababalik ng sorry mo ang normal na buhay ko?! Ha!!!!" sigaw ko..

"I didn't mean it!!"

"Sana kase bago ka manghusga ng tao alam mo ang magiging epekto!!"

"Eya Sorry!!! Di ko ine expect na aabot sa ganito!!"

"It's all your fault.. Binabawi ko na ang sinabi ko na di ko pinagsisihan na nataponan kita ng juice!!"

"Sige.. Sabihin mo lang lahat!!"

"Di mo kase nararamdaman ang nararamdaman ko!!!"

"Inaamin ko ako ang may kasalanan that's why I'm apologizing!!"

"I don't accept apologies!! Di mo kase alam ang pakiramdam na bawat taong madadaanan mo maririnig mong sinasabihan ka ng masama.. Palibhasa.. Gwapo ka.. Mayaman ka... Famous ka.. Matalino ka... Kaya di mo na experience yung na experience ko!!!" sigaw ko sakanya habang patuloy na umiiyak..

"Huwag mong sabihin yan kase di mo alam ang kwento ko.. You don't know me.. Kaya wala kang karapatan na i judge ako!!" sigaw niya..

"Wow!! Sayo pa nanggaling auh.. Ikaw nga ehh you judge me without knowing my story!!" sigaw ko habang patuloy na tutmutulo ang luha ko.. At tinuturo siya.. Ang sakit sakit...

"Kung akala mo!!! Di ko naranasan ang naranasan mo nagkakamali ka.. Eya you don't know me too.. Kala mo di ko narasan na ma judge... Nung high school ako naranasan ko din yan.. Okay lang ba sayo na sasabihan kang.. Wala kang magulang.. Walang kwenta ang mga magulang mo!! Sa twing my family day sa school ako lang ang wala.. Mabuti pa yung iba may tito or tita.. Ako wala.. Tapos makakarinig ka pa ng mga bulungan na. Iniwan yan kase wala din kwentang anak.... Eya okay lang sayo yun????? Kung nasasaktan ka na sinasabihan kang panger nerd... Mas nasaaaktan akong sinsabihan na walang kwenta.. Useless... Palibhasa... May pamilya ka na nagmamahal.. Ako wala.. Eya i don't what is love..!!!!!!"  umiyak na talaga siya ng todo..