My 7th And Last

Chapter 2

BEN'S POV

"Ben" I looked at Xian's eyes,dati my heart can skip a beat whenever he calls me pero ngayong nasasaktan ako tuwing tatawagin niya ako. Every moment we spent together feels like a dream, and I never thought that it will be so soon for me to wake up. Mahirap Lalo pa at wala kang ideya kung san ka nagkamali

" I am really sorry" he said sincerely and apologetically without looking. It took me a minute bago ko siya nasagot na tila napipilitan lamang ito sa pagsasabi ng sorry sapagkat Nakita niya ako

" Apology accepted" Dahil sa suot kung shades di niya nakikita ang mga luha na kanina pa nagbabadya sa aking mga mata. There so many questions that i want to ask you but I am scared that the answers will just broke me even more. Tila nakahinga naman ito ng maluwag sa aking naging tugon

"I got to go, I have been running for so much appointments" sabay pihit patalikod at naglakad papalayo

Malakas ang naging pagbuga ko ng hangin, I feel so tired kahit walang confrontations na naganap and I realize that here I am for the 6th time, broken again.

"Mam kunin ko na po?" Nagitla ako nung may biglang nagsalita sa gilid ko na tila nagtataka sa pag agaw ko ng mop kanina
"Sure ate, pasensya napo" ngumiti ako rito bilang pasasalamat sa pagpapahiram nito ng mop.

Pumunta ako sa Comfort Room at inayos ang aking sarili. i swear this will be the last heart ache, I won't beg again for someone to stay, well nakaya ko nga sa past relationship ko na mag move on eto pa kaya

Lakad takbo ang ginawa ko dahil the last time I checked my watch it is already 6:49 idagdag mo pa ang pakikichismis ko sa lobby at ang mala pelikulang pangyayari.

Pagdating ko sa office ay deretso akong umupo sa cubicle ko nagpapasalamat dahil wala sa desk ang aming team head

"Anyare sayo? Sinong jumombag at sabog na sabog ka ata?"

"I almost got late Ara" I said while panting, and forcefully remove my shades, sabay pinaikot ang swivel chair paharap sa kanya. Para naman itong nakakita ng multo at dali daling inabot ang salamin na nakalagay sa bandang dulo ng desk niya

"OH MY GOSH!" she exclaimed ,"Didn't you checked yourself bago ka man lang lumabas ng Bahay niyo?!"

" Of course I did" I answered her as if nothing is wrong

"Ben! ampangit mooo!" she exclaimed

My eyes got swollen because of crying from the whole yesterday night, and mom asked me to just absent for today but then nagpumilit ako dahil may importanteng meeting kami para sa launching ng aming april issue

"Wala naman na akong pagagandahan, at isa pa ang sama mo" napipikon kong sagot dito

"Eh bat nag trabaho kapa? You should just rest for today " sagot nito

Ang totoo kaya ako pumasok para hindi mag mukmok mas malulungkot lang ako kapag nagkataong umabsent pako at kapag minalas ay mabaliw sa kadahilanang malas ako sa buhay pag ibig

" You know what Ara manahimik ka na lang, i want to be productive" I said to her with matching hand gestures

" Ben isuot mo na nga lang oh"

" Aray--- isuot mo naman ng maayos" reklamo ko dahil sa ginawa nitong sapilitang pag papasuot ng shades sa akin

" I hope this will be the last time na iiyak sa lalaking yan at mag lalasing" sabi ni Ara habang inaayos ang gamit nito sa desk

"Okay pooo" pag papa cute ko rito

"Mag prepare kana pinapatawag na tayo for the meeting"

sabay kaming naupo ni Ara habang hinihintay na ng lahat ang pag dating ng aming team head na si sir Carl na kasalukuyan daw na kinakausap ng chairman. Ilang Segundo lang dumating na si sir Carl na mukhang sabog din at napagalitan ng higher officials