14. Εναλλαγές Διάθεσης

655 81 15
                                    

«Έχει σκουπίσει όλο το σπίτι , να λέμε στην Μελινα να τον φέρνει πιο συχνά !»γέλασε ο Άλκης παρατηρώντας τον μικρό μπόμπιρα να κυλιέται σε ολόκληρο το σπίτι χωρίς να αφήνει ούτε μια γωνία άθικτη .

«Θα κάψει καρδιές ο ανηψιος σου Άλκη ...»σχολίασε η Άννα χωρίς να παίρνει τα μάτια της από πάνω του . Ήταν πραγματικά ένα μικρό αγγελάκι και με το όνομα του αδερφου της ήταν το δικό της αγγελάκι .

«Έχει τα κατάλληλα γονίδιά !»της είπε και εκείνη γέλασε . Πράγματι αν και δεν ήξερε τον πατέρα του παιδιού είχε πολλά χαρακτηριστικά από την Μελινα και κατά συνεπεια και τον Άλκη που έμοιαζαν παρά πολύ . «Δεν είχε άλλη επιλογή με εμένα θείο του ...» πρόσθεσε κάνοντας την να τον κοιτάξει αυστηρά .

«Αλαζονικό κάθαρμα !»ψέλλισε κι ο Άλκης ξέσπασε σε γελια με την αθώα συμπεριφορά της . Βέβαια αθώα ... όταν ήθελε! Την είχε δει σε στιγμές , κόλαση ! Το παιδί έβγαλε μερικές κραυγουλες και έπειτα ξέσπασε σε γελια . Σαν να άκουσε τον αστείο διαπληκτισμό της Αννας με του Άλκη .

«Τώρα τι είναι αυτό ; Συμφωνεί με το αλαζονικό κάθαρμα ;»η Άννα γέλασε και μπουσούλησε προς το παιδί παίρνοντας το στην αγκαλιά της .

«Άντρα μου ομορφε ... κοροιδευεις τον θείο σου ;»αποκρίθηκε στο παιδί και γαργάλισε τον λαιμό του παιχνιδιάρικα . «Ότι και να είναι , τον αγαπάμε ...» ψιθύρισε ρίχνοντας του μια κλέφτη μάτια .

«Με αγαπάτε ;»είπε με βραχνή φωνή φτάνοντας και εκείνος δίπλα τους . Το χέρι του άγγιξε το γυμνό της πόδι και το κορμί της άμεσως ανατρίχιασε . «Αγαπάτε ένα κάθαρμα ...» ξεκίνησε το παιχνίδι του . Το χέρι του όσο πήγαινε και ανέβαινε απειλητικά . Η Άννα έκλεισε στιγμιαία τα μάτια της και προσπάθησε να βρει τις ανάσες της . «Δεν είσαι καλό κορίτσι Άννα ...»μουρμούρισε .

«Κάθαρμα !»ψιθύρισε παίρνοντας μια βαθιά ανάσα και εκείνος χαμογέλασε ικανοποιημένος με το κατόρθωμα του . Το χέρι του πέρασε κάτω από το σορτσάκι της και στάθηκε στο πλάι του γοφού της . «Άλκη σταματά τώρα !»είπε αυστηρά .

«Καλό είναι να μαθαίνει σιγά σιγά ...» την πείραξε αναφερόμενος στο μωρό .

«Πέντε μηνών είναι ...»κάγχασε .

«Αν θέλει να γίνει σαν τον θείο του πρέπει να αρχίσει από τώρα !»της έκλεισε το μάτι και εκείνη ρολλαρε τα μάτια της . Του έδωσε το παιδί και εκείνος ξέσπασε σε γελια . Σηκώθηκε όρθια παίρνοντας μερικές ανάσες για να ηρεμήσει την ταραχή που της είχε ήδη προκαλέσει . «Έπαθες κάτι ;»την ειρωνεύτηκε . Παιχνίδια θες να παίξουμε Άλκη ; Παιχνίδια θα παίξουμε ...

Μια στιγμή αρκεί ... Donde viven las historias. Descúbrelo ahora