GÜVERCİN

1 4 . B Ö L Ü M

-Bahar ve babasının temsili⬆️  -

Uyandığımda saate baktım yaklaşık 2 saatlik bir yol kalmıştı ne çok uyudun derseniz eğer pek de uyudum sayılmaz sürekli uyandım hemde sürekli bazen rüyalar da gördüm ama rüyalarım da pek değişmiyordu hep kolyem vardı... sürekli onu buluyordum ama sadece rüyamda, gerçekte de bir bulabilsem çok güzel olacaktı ama ne zaman?...

   Yaklaşık 10 dakika sonra gelicektik Bursa'ya çok az kalmıştı 2 saat nasıl geçti diye sorarsınız 1 saat telefonda takıldım kalan 1 saatte kızlar da uyandı biraz sohbet ettik ve zaman çabucak geçmişti az önce de annem aramış nerede olduğumuzu sormuştu onlarda Terminal'e varmak üzerelerdir. galiba beni özlemişlerdi sesi biraz hüzünlü ama mutlu gibiydi üstüme hırkamı giydim. akşam olmuştu ve hava da serinlemeye başlamıştı bile, otobüs durduğunda bizimkileri görmüştüm baya mutlu olmuşlardı beni görünce yüzlerinden belliydi hemen ikisine de sarıldım evet hala biraz kırgın ve sinirliydim ama onlar pişman olmuştu ve ben onlara ikinci şansı vermiştim hak ediyorlardı bunu diğer kızlara baktığımda onlarda aileleriyle sarılıp konuşuyorlardı. kızlarla vedalaşıp arabalarımıza bindik eve geldiğimde buram buram yemek kokusu geliyordu. annem hemen "sen bir duşa gir yorulmuşsundur ben sofrayı hazırlarım" dedi ben şaşırarak "peki anne" dedim hemen duşa girdim gerçekten yorulmuştum ama duş iyi gelmişti sonra aklıma marketteki olay geldi gülüyordum çünkü komikti rezil olmuştum savaşa, keşke bu kadar kısa olmasaydım diye düşündüm of dedim bizim kızlardan sadece masal biliyor diğer kızlara da anlatıcam daha tekrar hatırlamak istemiyordum bu rezil anı ...

Üstümü giyinip mutfağa gittim kurt gibi açıkmıştım annemin yaptığı o güzel yemekleri bir güzel gömdüm enfes olmuştu. yemekten sonra annemle babam Ankara 'da neler yaptın dedi bende anlattım gezdiğim yerleri Meryem Ablayı cemre'yi ceylan'ı sonra da sofrayı topladım ve odama geçtim odamı özlemiş mıydım? eh birazcık... yatağıma yatıp bir güzel uyku çektim...

             'SAVAŞ'IN ANLATIMIYLA'

Akşam olduğunda eve gelmiştik yağız iyiydi ilaçlarını içip daha iyi olacaktı aslan yiğenim ,annem ve ablam mutfakta birşeyler hazırlıyordu bende biraz koltukta dinleniyordum ablamın sesi ile irkildim *efendim abla* dedim *sofra hazır hadi gel* dedi bende *tamam* diyerek masaya geçtim yemekten sonra hemen odama gittim hastane de yorulmuştum tam uyuyacakken ablamın sesi duyuldu*savaş bir gelir misin?* Dedi bende *noldu abla*dedim yanına gittim yanına gittiğimde bir elinde hırkamı bir elinde kolyeyi gördüm. ablam gülerek *senin kız arkadaşın mi var hiç söylemiyorsun* dedi bende *yok abla öyle birşey* dedim. ablamda*peki bu kimin* dedi. bende *bu mu bu şey bende bilmiyorum geçenlerde birine çarptım ondan düştü atamadım da* dedim. ablam bana inanmayarak*emin misin
Bana söyleyebilirsin*dedi. bende *eminim abla* dedim ablamda*peki ozaman*ablamdan hem kolyeyi hemde hırkamı alıp odaya geçtim ve uykuya daldım...

              (1 HAFTA SONRA)

sıcacık yatağımdan sabahın köründe annem tarafından zorla uyandırıldım niye mi? Bir kaç gün sonra açılacak olan okulum ile Ankara'ya gitmek için yola çıktık yurtta kalacağım için annemler hem yurda bakıcak hemde beni bırakacaktı peki bu 1 hafta içinde neler oldu?... ilk günler biraz dinlendim sonra da eksik olan kıyafetlerimi almak için kızlarla alışverişe çıktık biraz kışlık bir şeyler de aldık, malum Ankara Bursa'dan daha soğuktu ailem bana bı hesap açmıştı paraya ihtiyacım olduğunda almam için diğer günler valizimi hazırladım ve kızlarla görüştük 1 hafta hemen geçmişti şimdi de yola çıkıyorduk... diğer kızlarda geliyordu bizimle ama herkes kendi arabasıyla bugün Bursa'ya veda ediyordum bir süre gelemeyecektim bu şehire bu beni üzüyordu ama zorundaydım. bu bana daha iyi gelecekti hissediyordum BEKLE BENİ ANKARA GELİYORUM...                   

Bir bölümün daha sonu gelmiş bulunmaktayız :) nasılsınız umarım bölümü beğenmişsinizdir diğer bölümde görüşmek üzere...

Oy vermeyi unutmayın:)