GÜVERCİN

22.Bölüm *kavga*

(Yazarın anlatımıyla)

Baharın söylediklerini duyan Savaş ne diyeceğini bilemez...

"Bahar ne diyeceğimi bilmiyorum ama emin ol herşeyin bir açıklaması var..."

"Ne açıklaması sana çok basit bir soru sordum! Cevap ver savaş! Hemde hemen! Benim kolyemin sende ne işi var!..."

"Tamam sakin ol anlatacağım,o gece seninle çarpıştık yere düşen kolyeni aldım, sana vermek için ama çoktan otobüse binmiştin bile, seni ilk gördüğümde ise ilk başta tanıyamadım zaten o gece tam görmemiştim,kolyenin senin olduğunu da yeni öğrendim nasıl vereceğimi bilemedim, özür dilerim Bahar..."

"Niye sana inanayım! Seni tam tanımıyorum bile...

"Ne... Bir dakika sen bana inanmıyor musun?... Bahar sen benim sapık olduğumu falan mı düşünüyorsun"

"Bilmem seni tam tanımıyorum bile ..."

"Bahar sana cidden inanmıyorum... Bence sen okulu bitince ilk kendini tedavi et... En çok senin ihtiyacın var ve bunu bil çok pişman olacaksın..."

Sözlerini bitince arkasını döner ve hızlı adımlarla ordan ayrılır..

" O da ne demek öyle... Deli miyim ben... Heyy! Duymuyor musun?...bana cevap vermeden gidemezsin... Savaş..."

( Bahar'ın anlatımıyla)

Kolyemi yerden alıp yurda doğru yürümeye başladım... Kolyemi bulmuştum... Ama niye mutlu değildim... Savaşı üzmüş müydüm? Ama o da bana ne demişti... Pişman olacak mışım... Eminim öyle olur...

Ama niye gözümden yaşlar akıyordu...
Niye canım acıyordu... Kolyemi avcuma alıp bir kaldırımda oturdum ve akan gözyaşlarıma izin verdim...

Aklıma gelen şey daha çok şaşırmama neden olmuştu?... Rüya birkaç ay önce gördüğüm rüya Güvercin sokakta kolyemi bulup ağladığım rüya...

***

Evden sinirle çıkmıştım ve bir sokağa gelmiştim sokak çok karanlıktı ve ben korkmaya başlamıştım neresi burası neresi ? diye düşünüyordum ben öyle düşünürken çoktan yere yapışmıştım
*Ahh* dedim kafam çok acıyor nasıl
Düştüm ben böyle yerden kalktım ve bir taşa takılıp düşmüştüm taşta gerçekten çok büyüktü taşı yerden aldığım sırada bir sokak tabelası ile
Karşılaştım "güvercin sokak "diyordu sokak tabelasını görünce aklıma kolyem gelmişti kolyem neredeydi oturup ağlamaya başlamıştım kolyem kolyem diye , o sırada bir mucize olmuştu kolyem bi anda yanımda beliri verdi... evet ya benim kolyemdi bu kolyeme sarıldım öptüm...

***

Bu da neydi şimdi?... Bu nasıl olurdu?... Benim rüyam nasıl gerçek olmuştu?...

Ben öyle düşünürken çalan telefonuma baktım... Arayan kişi Ela idi...

Ela : "Alo"

"Efendim Ela?"

Ela : "Efendim mi?... Efendim mi?..."
Sen bizle dalga geçiyor olmalısın... Kaçıncıya arıyorum haberin var mı? Neredesin sen?... Bizi delirtmek mi istiyorsun?..."

"Ne dalgası?"

Konuşmaya diğer kızlar dahil oldu...

Kızlar : "Ya bize şaka falan mı yapıyorsun kızım saaten haberin var mı yarım saattir ortada yoksun polisi arayacaktık şimdi... Söyle çabuk nerdesin?"