Benim Mucizem (ReyMir)

Bölüm 2

^^ Keyifli okumalar dilerim umarım beğenirsiniz 💝

    Sabah uyandığımda konaktan sesler geliyordu. Dolabımdan kırmızı elbisemi çıkarıp giydim. Odadan çıkıp etrafa bakındım.

"Melike..."

"Ay Melike duymuyor musun?"

Handan yengemin sesi geliyordu. Yanına gidip gülümseyerek

"Günaydın yenge. Ne bu telaş?"

Diye sordum. Yengem yüzüme baktı. Ciddi olduğumu anlayınca

"Kız sen unuttun? Bugün Aslanbeyler gelip seni isteyecek ya hani?"

Dedi. O an hatırladım ve beni de bir telaş sardı. Yengeme bakarak

"Ahh ben onu unutmuşum yenge ya! Hemen gidip hazırlanayım.."

Dedim. Yengem "E git bari." dedi. Yengemi öpüp odama doğru yol aldım. Odaya giderken önüme Azat çıktı. Bana her kızgın olduğunda olduğu gibi soğuk soğuk bakıyordu.

"Ne oldu Azat neden öyle bakıyorsun?"

Diye sordum. Azat ağzını aralayıp bir şey diyecekti ki vazgeçip geri kapadı dudaklarını. Daha sonra önümden çekilip avluya indi.

Allah Allah.

Ne olmuş ki buna??

Neyse diyip odama girdim. Dolabımı açıp kıyafetlerime göz gezdirdim. Yeşil elbisemi askıdan alıp giydim. Aynaya geçip hafifçe makyaj yaptım. Çok abartıyı sevmezdim.

Handan yengemin bana, Miran'ın beni istemeye geleceğini söylediği günün üzerinden 2 gün geçmişti.

2 Gün Önce

Dedem bana anlatırken bende yengemin bana söylediği şekilde ilk defa duyuyormuş gibi tepkiler veriyordum. Dedem de hiçbir şey anlamıyordu.

Nasuh dedem bana yaklaşarak "Kızım bilirsin sen benim göz bebeğimsin. İstemediğin birine seni ölürümde vermem. Güzel torunum benim. De hele bana sen. İstiyor musun bu Miran Aslanbey'i?

İstiyor muydum acaba? Bunu kendime sorup düşündüm. Miran'ı o ilk gördüğüm andan bu yana hep istemsizce onu düşünüyordum. Ona aşık olmuş olabilir miyim? Diye düşünüp kafamı patlatmak üzereyken dedemin ismimi söylemesiyle irkildim.

"Reyyan?"

"Çekinme güzel torunum, hele söyle bana, söyle dedene."

En son kararımı vermiştim. Başımı sallayıp, yüzümü yere eğdim. Yanlış anlamasın diye de yüzümü yerden kaldırmadan

"Dedem, sizde tanıyormuşsunuz Miran'ı. Güveniyormuşsunuz. Bende isterim Miran'ı. Zaten bir kötülüğü olursa söylerim hemen sana, bozarız sözü falan."

Dedim. Dedem yüzümü elleri arasına alıp yerden kaldırdı. Alnımı öpüp "Hele o Miran benim torunuma bir kötülük edecek olursa kendi ellerimle gebertirim o herifi." dedi. Dedeme sarılıp odadan çıktım. Avluya indiğimde annem, Handan yengem ve Zeynep meraklı gözlerle bana bakıyordu. Tüm olanları anlattım. Benim adıma çok sevinmişlerdi.

***

Miran, annesi ve kız kardeşi Gönül ile birlikte gelmişti beni istemeye. Çok heyecanlıydım. Oldukça da utangaç ve çekingen. Miran bana her baktığında o bakışında kaybolup gidiyordum. Nasıl bir şeydi bu? Aşk böyle bir şey miydi?

"Kızım misafirlere kahve getirir misin?"

Annemin sözleriyle irkildim. Başımı sallayıp hemen mutfağa yöneldim. Miran'ın bakışlarını üzerimde hissedebiliyordum. Mutfağa girip Melike'ye "Melike kahveleri hazırlar mısın?" dedim. O sırada içeri Zeynep geldi. Yanıma gelip durdu.