Yine ve yine düşünceler içindeyim ne yaptığımın ama hala bulamadım.
Neden ya neden beni sevmiyordu? O bana adım bile atmazken ben ona koşarken o neden hiçbirşey yapmıyordu?
Biraz daha düşünürsem yine hıçkırıklara boğulacağımı bildiğimden telefonumu elime aldım ve bildirimlere bakmaya başladım.
Yüzümü gülümseten ise herşeyimi bilen tek kız arkadaşım,kardeşim dediğim kızın, sıla'nın mesajıydı.
Nasılsın demişti ama bu öyle bi kelime değildi, bu kelime bazıları için normal olabilirdi ama benim her zaman yalan söylememe neden oluyordu bu kelime.
Dedimya kardeşim diye hissediyordu muhtemelen. Ama ondan hiçbirşeyi saklamayacağım onu her fırsatta ailevi sebeplerim yüzünden sıkacağım anlamına gelmiyor.
Evet doğru duydunuz bu bildiğiniz öyle aşk hikayelerinden değil. Bu hikayede aşık olmayı bilmeyen bir çocuğun hikayesi.
Çocuk annesi ve babası yüzünden hiçbir zaman aşka inanmıyor. Ama sadece aşk değil bu çocuğun inanmadığı ve merak ettiği.
Baba sevgisini merak ediyordu. Aslında en çokta onu merak ediyordu.
Hayatında en büyük korkusu babasına benzemek olan bi çocuğun hikayesini okumaya hazır mısınız?
