Yıldızlar Ölü Şairlerin Kaybettiği Ruhudur

0.5

Dün bir miktar kopartılmış ve yere atılmış papatyalara rastladım. Aslında, koparılmasalardı ne kadar güzel olabileceklerini düşündüm. Düşündüm durdum.. Daha sonra onları aldım, eve getirdim. Diğer çiçeklerimin yanlarına koyup onu suladım. Belki bir ümit solmaz, canlanır diye. Fakat sabah uyandığımda gördüğüm görüntü beni hüsrana uğratmıştı. Solmuşlardı... Böyle olacağını biliyordum, o zaman neden bu denli hüzünlenmiştim? Bazı şeyler böyledir zaten. Olmayacağını bilsekte ümit etmekten vazgeçmeyiz. Bu yazıyı okuyan kişi.. Çiçekleri sever misin bilmiyorum ama dallarından çiçeklerin kopartılmış olabilir. Solmuş olabilirsin. Ama buna izin verme. Çünkü güzel olan herşey yada güzel olduğunu düşündüğümüz herşey bir gün son bulacak. Meselâ çok sevdiğiniz bir kitap bitti diye kitap okumaktan vazgeçtiniz mi? Yada çok sevdiğiniz bir dizi bitti diye dizi izlemekten vazgeçtiniz mi? Bende öyle düşünmüştüm. Şimdide vazgeçmeyin, sonra da. Çiçeklerin solana kadar, yıldızların parlaklığını yitirene kadar onların kıymetini bil ve keyfini çıkart. Zaman akıp gidiyor. Eğer anı yaşamayı öğrenmezsen elinde sadece solmuş, kurumuş çiçek artıkları ve yıldız tozları kalır..