Anyeong Haseoyo! (tama ba spelling ko?) 🙄
Ang istoryang ito ay pawang kathang isip lamang. Kung may pangalan, pangyayari o eksena na kapareho ng sa inyo o sa kapitbahay niyo ay wala na ako dun. 😜😜
💡💡💡💡💡💡💡💡💡💡💡💡💡💡💡💡💡💡
Kung ang mga...
Tunog ng emergency siren ang pumukaw sa kanila ni Carlo. Ngayon-ngayon nga lang siya nakapagpahinga pero heto na naman. At saka bakit ang emergency siren ang tumunog? May nakatakas ba na pasyente? Agad niyang hinanap si Dr. Chang, mula sa kaniyang quarters. Ng makita niya ay agad niya itong tinawag.
"Dr. Chang, what happened?", hangos na tanong niya sa Head Chemist nila.
"Our patient #2 has escaped. I really don't know what really happened, but let's find him first.", hingal din na sabi nito.
Malaking chaos ito pagnakalabas ng building ang pasyent nila, hindi nga ito kakikitaan ng symptoms pero positive ito sa virus. Unlike sa patient #1 nila na nag-iba na talaga ang hitsura nito. Naging bayolente at kulay pula ang mga mata. At mahilig ito sa karne at dugo, ibig sabihin nagiging carnivorous ang mga ito. Malayo ka pa lang ay amoy na amoy ka na, malalaman mo dahil nagwawala ito sa kulungan niya.
"Carlo we are being called by the President. Let's go.", sabi ni Dr. Chang sa kaniya. I need to warn my baby sister in the Philippines. I'll call her after my meeting with the owner of the company.
Ng nasa conference room na sila, na-shock silang dalawa ni Dr. Chang dahil nandito ang lahat ng mga board members ng kompanya. Ibig sabihin ay ipapaalam na ng President ang mga nangyayari.
"Sit down you two.", anang Presidente. Tumalima naman agad sila at umupo sa bakanteng upuan sa pinakadulo.
"Now, we can start. I as a President is a failure of this company. At first this vaccine we created is a success for the past three years, but 2 of our consumers mixed it in a substance that our 2 doctors here is still finding out what it is, and result is different.",pahayag nito ngunit napakalungkot na ng boses nito na parang nawawalan na ng pag-asa. Tumigil muna ito at kumuha ng sapat na hangin dahil kita nila ang bigat ng dinadala nito.
"It turns out, our vaccine when mixed in this kind of substance or medicine, the patient will become violent and carnivorous. They eat humans, just like what happened to patient #3. Patient #1 bit him, at first #3 has no sign of symptoms, but after an hour, he became one of them. Meaning it is transmitted thru bite. The patient that run away is dangerous, he is asymptomatic, he doesn't have any sign of having a virus. So we must catch him and bring him back here in our laboratory and cure him.",sabi nito at binigyang diin ang huling mga sinabi nito.
Shock ang makikita sa mga mukha ng mga board members. Ang iba ay nasindak ang iba ay galit.
" This is not our fault why would we be the one who will sacrifice for this? ", galit na sabi ng isang board member.
"We should find solution to this immediately before the President of China will know about this!",sabi naman ng isang babaeng board member.
"Who to blame for this?", tanong naman ng isa pa. Mukhang pa epal pa ito. Ang sarap kutusan.
"We should blame the 2 doctors who invented this!",sabat naman ng isa pang epal.
"There's no one to blame for this! What we should do is find a solution to this problem!", sabi naman ng isa pang board member. Ang President na si Mr. Hwang ay nananatili lamang na nakikinig sa mga sinasabi ng mga ito.
Sila ni Dr. Chang ay nakikinig lang din, kailangan ko ng masabihan ang kapatid ko. Kaya maingat kong kinuha ang cellphone ko at nagchat kay Cassandra.
sis take care, 1 of our patient run away. but he doesn't have a symptoms of the virus. stay at home, hwag ka na mag gagala muna. wala ako dyan pra protektahan ka. Doon ka na muna kay Hugh mas safe doon sa bahay niya. Kakausapin ko siya tungkol dito.
Ipapaubaya na muna niya ang kapatid niya kay Hugh, nakilala niya ito noon ang lalaki sa Mindanao ng mag volunteer silang pareho sa mga badjao doon. Mabait ito at iniligtas siya nito sa mga bandido, mula noon naging magkaibigan sila at business partners. That was 2 years ago, at ngayon niya lang nalaman na may gusto pala ito sa kapatid niya.
Kaya ipapaubaya na muna niya ang baby sister niya dito, dahil alam ko na aalagaan niya ito ay po-protektahan.
Kailangan na makagawa sila ni Dr. Chang ng solusyon para matapos na ang lahat ng ito.
Naputol ang pag-usap nila ng humahangos ang mga gwardiya papunta sa conference room.
"Sir.... the.. patient.. he bit one of our staff while making his way out of the building. And suddenly our staff begin to attack others. I think the virus is spreading.", hingal at kinakabahan na sabi ng gwardiya sa kanila. Napatayo naman bigla ang mga board members.
"Lockdown the building immediately. No one can go out, all the infected personnel catch them ang bring them to our laboratory.", utos ni Mr. Hwang. Tumalima naman agad ang mga gwardiya.
"Sir, maybe you should all stay here and lock the door. Me and Carlo will go to the laboratory now.", sabi naman ni Dr. Chang sa kanila. Tumango lang naman ang president at umalis na sila. Nakita nila na isinasarado ng mga ito ang pinto para wala ng makapasok pa. Mabilis ang kilos nila ni Dr. Chang papunta sa laboratory. Hindi niya ini-expect ang ganitong pangyayari. Oras na makalabas ang pasyente at ibang employees na infected, ito na ang katapusan nila. Kailangan nilang madaliin ang paghahanap ng gamot para sa sakit na ito.
Lakad takbo ang ginawa nila para marating ang elevator. Nasa ground floor ang laboratory, at iwas sa mga tao. At ngayon ay nasa 9th floor pa lamang sila. Ginamit nila ang executive elevator para walang tao na makakapasok.
Lingid sa kaalaman nila ay nagkakagulo na sa 1st level ng building at marami na ang naging infected ng virus. Naitagumpay nila ang lockdown ng building at wala ng nakalabas na ibang employees maliban sa patient#2.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
