Her Stupid Mistake

Daddy!

Chapter 26

Franco's (POV)

Parang may tumusok na patalim banda sa may puso ko. Yung tipong parang gumuho ang mundo ko.

Dahil lang sa isang bata...

Gusto kong magwala, sumbatan sya sa mga sinabi nya noon... ang sabi nya pagmamay-ari ko sya. Gusto kong sumigaw... Kahit ano mawala lang ang init na nadarama ko... Parang hindi ako makahinga... Gusto kong pumatay o kahit manira na lang ng bagay... Basta kahit ano?

But I couldn't! Let them see me hurting.

And also I couldn't stay away... Hindi ako pweding magpakita ng emosyon sa kanila.

I need to bear this... Kahit na sobrang sakit na. I need to watch them to endure the pain. May nakapagsabi kasi sa akin na para maslalong mawala ang sakit ng isang sugat pigain mo ito, saluhin mong lahat hanggang sa mamanhid na lang ito at wala ka ng maramdaman.

Huminga ako ng malalim.

Masochist! Sabi ng utak ko.

Hindi ako nag-eenjoy na patayin ang sarili ko no!?

Pero hanggang kailan ako makakatakas sa sakit naidinudulot nito? Gusto kong takpan ang mata ko.

Nararamdaman ko na parang umiinit na ang gilid ng mata ko. Para na akong bakla or babae for being emotinal.

Kitang kita ko kung paano nya salubungin ang mga anak nya.

Akala ko, pwede ng maging kami pagkatapos ng gabing iyon ang dami kong plano noon bago ako dapuan ng antok that night but my plans are bound to get ruin ng tanging babaing minahal ko ng ganito.

Napatayo ako sa table ko at nagtakang umalis, feeling ko di ko na talaga ito kaya...

Hindi ko akalain na pwede pala akong makaramdam ng ganito.

Palabas na sana ako ng opisina ng tinawag ako bata...

"Daddy!" Napatingin ako sa batang dinaluhan ni Ella...

He isn't my son pero bakit parang kinurot nito ang puso ko... Napatingin ako sa bata, kung tutuusin mas kamukha nya si Ella... Totoo rin kayang anak ni Ella itong batang 'to?

Bakit tinawag ako nitong daddy?

Nakita kong kumawala ito sa yapos ni Ella at tumakbong papalapit sa akin.

"Daddy! Daddy!" Masaya nitong hiyaw habang yumayakap sa aking paanan... Hindi ko alam ang gagawin ko.

Nagulat ako sa ginawa ng batang ito...

Kung totoo lang sana ang mga sinabi nya...

Hinawakan ko ang bata at lumibel sa kanya... Sinuri kong mabuti ang mukha ng bata...

Napacute nito ay mali pala kung pwede ng tawagin gwapo ay ganun na nga ang batang iyon.

Nakuha ng bata ang dugo ng matanda, siguro ganito rin ang matandang iyun nung kabataan nito.

Niyakap ko ang bata...

Meron akong hindi maipaliwanag na nadama sa batang iyun, ewan ko siguro... This is what I'm missing a family...

Naging pangarap ko na ito simula ng makilala ko na si Ella, not the first meeting, well aquinted siguro ang term kasi don't na ako nagkapangarap na magkapamilya and I wish it was her but I guess sometimes wishes are not to be granted always.

Wala sa wisyo kung kinaraga ang bata at inalo ito... Ang sarap sa pakiramdam na tawaging kang ama.

Hindi ko alam kung ilang segundo, minuto o oras ang nagdaan nung yapos ko ang bata... It's seems like forever...