Her Stupid Mistake

Commotion

Chapter 14

Ilang araw na rin akong nasa hospital dahil sa lagnat ko...

Thankfully my parents didn't pried on me sa mga nalaman nila... Sa pagbubuntis ko to be precise, mukhang gusto talaga nilang tuluyan na kaming magkalapit kaya binibigyan nila ako ng panahon upang magkapalagayan na kamu ng tuluyan...

We still hadn't talked about what happened in the past and I think I wasn't ready to open up with them because I lied in some part of it...

.

.

.

.

.

Flashback

Hindi ba ako nagulat sa reaksyon ng akin ama sa mga nasabi kung kasinungalingan ng gabing iyon.

*slap!* na yumagabog sa akin pandinig.

Napahandusay ako sa sahig hawak-hawak ang isang sanggol sa pagsampal sa akin ng aking ama.

In fairness masakit sya... Napatingin ako sa sanggol na hawak ko. Ano ba yan? ng damay pa ako ng walang malay na sanggol...

*Hwahhhhhhh*

*Hwahhhhhhh*

Daing ng sanggol na hawak ko.

"Hindi ka na nagtanda kang bata ka puro na lang kahihiyan ang dinadala mo sa pamilya!" Galit na untag ng akin ama.

Well sino bang hindi magagalit?
Meron ng isang dekada ang amang kong inaalagaang reputasyon itinaguyod nito, kilala na rin ang kompanyang pinaghirapan nila ng aking ina sa mga panahong ding iyon at mas kinilala ang pamilya naming sa alta syodad sa pamamagitan ng pagpasabog nitong kasiyahan.

Kaya hindi na ako nagulat sa outburst ni dad.

"Hindi ko matatanggap ang bastardo na yan lumayas ka at isama mo ang anak mo wala akong anak na DESGRASYADA." Pagdudugtong nito na may diin sa huling pananalita.

Desgrasyada!

Wow! My dad was really in rage sa pagpapakilala ko sa batang ito bilang anak ko to the point na kailangan nya akong itakwil sa pagkakamaling ito at sabihan ng masasakit na pananalita.

Well I wouldn't say it was a mistake, actually it's a bit intentional. I intend to lie to to them because I wanted to know something...

"Pero Dad apo mo sya at anak nyo ako gagawin ko po ang lahat tanggapin nyo lang kami ng apo nyo susundin ko po lahat ng utos nyo ni mama hindi ko na kayo susuwayin wag nyo lang ho kaming palayasin maawa na kayo samin." Pagmamakaawa ko dito.

I tried to reason out to him, begged, lowered myself. But I think his mind is close...

Sa pagmamatigas kung malaman ang totoong nararamdaman nila para sa akin it led this into these...

"Fermin maawa ka sa anak at apo natin o kahit sa apo mo na lang wala syang kinalaman dito musmus lang sya."

Pagmamakaawa na rin ng akin ina sa kanya pero tila walang narinig ito at akoy kinalad-kad at hinatak palabas ng aming mala mansion na bahay.

My dad didn't took a second glance before he throw me out of the house.

Ano ba kasi ang pinaggagagawa ko sa buhay ko? bakit ako humantong sa ganito?...