Gerçek anlamda dipte hissediyorum kendimi, mutsuz ,huzursuz, samimiyetsizim, Anlık sevinçler yaşıyorum sonra aynı boka sarıyor hayat. Elimden geleni yaptım mutlu olmak için diyemem , çünkü çabalamıyorum ,çünkü inancımı kaybettim, çünkü çok iyi biliyorum ki çabalasam bile hiçbirşey değişmeyecek .
"En azından denedim" diyebilmek için elinden geleni yapan insanlardan değilim. Keşke olabilseydim , Neyse ya dedim ya, tam anlamıyla dipteyim, Kimi yada neyi sevdiysem en az onunla vakit geçirdim . Hiçbirşeyi yada hiçkimseyi doya doya , tadını çıkara çıkara sevemedim. Elimden alınır ya da kaybederim korkusu içimden gelenlerin bir adım önündeydi hep , çok sonra anladım ki ben aslında sahip olduğumu zanettigim tüm sevdiklerimi en baştan kaybettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir ölünün günlüğü
ChickLitAraftayım... Bilincinin en hücra köşelerinde kayboldum Ne sağım kaldı ne soluk Ne dogrum ne yanlışım Hayat pusulamı kaybettim Bilmiyorum artık hangi taraftayım Sen düş'ümde Ben düşüş'lerdeyim