BİLİNMEZLİK

İç Ses/11. Bölüm

"Güvenme sorunumun olması  benim suçum değil!"

/26 kişilik ekibin geldiği ikinci gün./

"Nefes'in iki çocuğu var onlardan ilerleyebiliriz. "

"Biliyorum biri Melek!" 

"Nereden biliyorsun?"

"Sizin  bilmediğiniz çok şeyi biliyorum."

"Bize ne zaman güveneceksin?"

"Hiçbir zaman."

"Neden?"

" Güvenme sorunumun olması benim suçum değil!"

"Ayşıl yine başlama!"

"Gerçekler her zaman canınızı acıtıyor."

"Ayşıl! YETER!"

"AA ne tesadüf bende yetmez diye düşünüyordum"

"Yanlış şeyler düşünüyorsun?"

"Siz bunu düşünmediğiniz için mi?"

"Nefes haklı ya! Cidden insan  gerçekleri bilse bile senin katil olduğuna inanıyor."

O an aklıma bir hafta önce annemin dediği cümle geldi. Daha az canım yanıyor artık. Sadece yarama azıcık kolonya dökülüyor gibi hissettiriyor. Tekrar kanatmıyor iyileştiriyor.

"Siz Ayşıl ile böyle konuşamazsınız!" Arya'yı sinirlendirmişlerdi işte. Susmazdı. Sessiz kalmazdı.

"Hemde siz katilken onunla böyle konuşamazsınız!" Yutkundu karşımızdakiler. Onlar ve biz. 

"Biz katil değiliz!"

"Katilsiniz o gü-"

"Arya dur! Ne dersen de alınmayacaklar. Bu kadar onursuzlar." Karşımdakiler dostlarım değildi.  Sadece varlık olarak karşımda değillerdi. Onlar piyondu. Siyah tarafın piyonu. Bunu düşünmüyorum, biliyorum. 

"Bu hayat senin. Senin karar vermen gerekiyor. Bunlara güvenmiyorsan boşa uğraşmayalım. Canın yanabilir. Ama bir şans daha vereceksen bu da senin kararın. Ben her zaman yanında olacağım çünkü eminim sen doğru karar verdin. Sonuçta dokuz yıl bunu düşündün değil mi?" Arya gerçekten sonuna kadar yanımda olacak mı? Bilmiyorum. İnanıyorum. Fark var.

"Zaman. Ben bir karar vereceğim ama doğruluk payını zaman gösterecek. Şimdi Arya dışında her kes aşağı inip beni beklesin." Dediğim saniyeler içinde yapıldı Arya direk söze atladı. 

"Kararın ne olacak? Biraz zaman isteyeceğinden emindim fakat bu çok kısa bir zaman..."

"Karar vermeyeceğim Arya! Çünkü kararım basit. Ama  senden bir şey istiyorum. Her zaman her saniye benim yanımda ol.  Bedenen olmasa bile ruhen. Yalan da doğruda olsa bana güven. Tamam mı? Söz verme! Yemin et!"

"Yemin ederim. Senin yanında olacağım." 

"Sevindim. " 

Aşağı indim. Bu kısa konuşma çok önemliydi. Geleceğimi emin ellere aldım. Artık plana geçebilirim. Yapacağım şeyden bazılarının zarar göreceğini bilsem de yinede yapacağım. İstedikleri olacağım.  Kısa bir süreliğine. 'Bana güven'. Diyorlarsa güveneceğim. Acımayacağım.

"Peki. Tamam. Ekip olacağız kısa süreliğine ama öyle birbirini seven ve 'Unutulmaz' ekiplerden değil." 

"Nasıl istersen Lordum."

"Avada kedavra" Uzun bir aradan sonra yine onlar vardı yanımda onlarla espiri yapıyordum. Tek fark onlara sonsuz güvenmiyorum.

"Peki. Konuşalım. İntikamınız ne olacak?"