Yaşamak için 1 hafta

Başa döndük

Pislik heriff!! Hiç acımamış ona. Midem bulandı. Hemen odadan çıktım. Peki geri kalanı nerde. Benim evime götüremez herhalde. Polisler hala oradadır. Telefon çaldı.
Arkadaşının yeni görünümü hoşuna gitti mi?
Ulan seni bulup aynı şeyi sana yapmaz mıyım ben !?!?
Ne bu şiddet? Evine git de arkadaşını al.
Orada olamaz. Polisler oradaydı. Oraya gidemezsin.
Peki ya polisleri hiç çağırmadıysam?
Tuzak mıydı?
Sence dedi ve telefon kapandı. Polislere haber vermedi mi yani? Nasıl bir plan bu!!! Şimdi ne yapacağım? Eve gideceğim. Ceset oradaysa bir şifre de oradadır. Banyoda ellerimi yıkadım ve hızlı adımlarla evime gittim. Etrafta polisler yoktu. Kapıya geldiğimde içerideki manzara için kendimi hazırladım. Yavaşça kapıyı açtım.Salon a gittim. Işığı açtım. Gözlerim kapalıydı. Yavaşça araladım . Kafası olmayan bir ceset salonumun ortasındaydı. Yaklaştım. Gözlerimden yaşlar akmaya başladı. Sanki ilk kez ağlıyordum. Ceset ayaklarımın dibindeydi. Dikkatli bakınca eline sıkıştırılmış bir kağıt parçası olduğunu gördüm. Kağıdı aldım. Açarken ellerim titriyordu. Kağıdı açtığımda ipucunun bir resim olduğunu gördüm. ( hikayenin başındaki resim) Bir kız. Ruh gibi. Ölenlerden birini mi temsil ediyor? Belkide yine bir kadın öldürecek. Gecenin karanlığından faydalanarak cesedi bir torbaya koyup dışarı çıkardım. Deniz kenarına gittim. Etrafıma bakındım biraz. Kimsenin olmadığından emin olunca cesedi denize attım. Hamdi nin başsız vücudu denizin sularıyla uzaklaştı. Uyumam lazım. En iyisi bir otele gitmek. Ama önce eve uğrayıp almam gereken bir şey var.