Ik Wil Je Dood!

~2. Flikkers.

"Hoe bedoel je dood?" Lachte Robine. De vrouw keek Robine aan "Dit is serieus, hij ademt niet meer." Robine dacht in haarzelf "leuk, zit ik met deze twee flikkers opgescheept gaat deze man ook nog dood. Wat een kut dag weer." De vader van Robine stelde voor om te gaan lopen "zullen we maar gaan lopen dan, deze mensen zorgen wel dat de politie komt." Robine lachte "Lopen? Nou. Okay dan." Robine stond op en liep de bus uit met haar vader en Peter. "Dus Robine vertel eens? Waarom ben je bij ons komen wonen?" Begon Peter. Robine lachte "doordat die hoerige moeder van mij niet meer voor mij kon zorgen heeft ze me bij jullie flikkers gedumpt." Peter keek verbaasd "ik vind het niet zo leuk dat je me flikker noemt." Robine lachte "Och, Niels mijn beste vriend vind het niet erg dat ik hem voor flikker uitscheld. Zou jij ook eens moeten doen. Het is maar een woordje van zeven letters hoor." De vader van Robine begon te lachen. "Wat lach jij nou? Ze noemt ons zomaar flikkers. Vind je dat normaal?" Begon Peter nadat hij zijn man zag lachen. "Ik vind het wel komisch. Mijn dochter heeft wel humor." Robine lachte "Ja, die heb ik niet van jou. En van mijn moeder helemaal niet." Peter begon te lachen "okay, ik moet toegeven. Het is leuk je in huis te hebben, maar je moet mij geen flikker meer noemen." Robine lachte "ik kan niks beloven, dus bereid je er maar gewoon op voor." Robine zuchtte "hoelang is het nog lopen? Mijn benen zijn moe." De vader van Robine wees naar een gebouw "Dat is het." Robine begon te lachen "dit is jullie supermarkt? Dit oude gebouw? Het lijkt wel. Half ingestort." Peter lachte "Dat was precies wat ik ook zei in het begin. Maar het interieur ziet er wel heel mooi uit. Ze hebben veel producten. Ook heel veel wijn soorten." Robine keek op "Wijn? Kom waar wachten we op. Ik ben wel toe aan een goeie fles of twee." De vader van Robine lachte en keek Peter aan "Dat is nou mijn dochter, leuk eh." Peter schudde zijn hoofd "We doen het er maar weer mee." "Pap? Wat eten we vanavond?" Begon Robin nadat ze in de supermarkt stonden. "Zoek maar wat uit voor jezelf. Vanaf morgen ga ik gewoon koken." Robine dacht na en liep naar het schap van het vlees. "Ik heb trek in gehaktballen. Waar liggen ze? Even zoeken." Robine liep naar een medewerker en vroeg "Yo aap, waar liggen de gehaktballen." De medewerker draaide zich om en keek naar Robine "Ik ben geen aap, stinkende walvis dat je er rond loopt." Robine begon te lachen "Niels, waar zijn die ballen. Ik weet dat je ze verstopt hebt om er aan te zuigen in het magazijn." Niels lachte en liep met Robine mee. "Kijk eens, hier liggen ze." Robine bedankte Niels "dank je wel eh, flikkertje. Snel maar keer wijn drinken. Woon tenslotte nu toch in de buurt." Niels knikte en ging verder aan het werk. Robine ging met haar gehaktballen naar haar vader. "Ik wist niet dat Niels hier werkte." De vader van Robine lachte "die gay vriend van je? Ja dat wist ik! Had hij dat zelf niet verteld dan?" Robine zuchtte "Nee, die eikel laat bijna nooit wat van zich horen. Ik wist ook niet eens dat zijn oma in het ziekenhuis lag." De vader Robine keek op "Niet? Waarom niet?" Robine haalde haar schouders op en liep naar Niels ze tikte hem aan "Morgen avond, wijn. Bij mijn vaders huis. Zorg maar dat je er bent." Robine draaide zich om en liep weg zonder dat Niels een antwoord kon geven. Robine liep weer naar haar vader "we gaan wijn inslaan. Morgen avond komt Niels bij ons drinken." Peter kijkt Robine aan "Moet je dat niet eerst even aan ons vragen?" Robine lacht "Ik dacht flikkertjes het altijd leuk vonden als er andere flikkers langs kwamen." De vader van Robine begint te lachen "Dat is wel waar, nou vooruit dan." Robine roept van blijdschap "Dank jullie wel! Jullie krijgen hier geen spijt van." Robine loopt met haar vader en Peter naar het wijnschap. "Welke wijn heb je liever? Rode of witte?" Begint de vader van Robine nadat ze voor het wijnschap staan. Robine lacht "Neem van alles maar gewoon zeven soorten." Peter pakte een fles uit het schap en liet hem perongeluk op de grond vallen. Robine schrikt en kijkt naar witte broek "Ben jij helemaal gek geworden? Je hebt mijn hele witte broek verpest. Hiervoor ga jij echt betalen vuile tyfus flikker." Peter schrikt en verontschuldigd zich meteen. "Sorry, het spijt me." Robin kijkt heel erg boos naar Peter en zegt "Ik wil zometeen als we thuis zijn gelijk geld voor een nieuwe broek."

Nadat Robine, de vader van Robine en Peter de wijn hadden uitgekozen liepen ze naar de kassa. "Dat is dan 88,36 alstublieft. Robine keek naar de vrouw die achter de kassa zat. "Jezus, had jij niet beter hoer kunnen worden. Het betaald beter dan dit suffe baantje als kassasletje." De Caissière keek Robine aan "Moet jij niet gewoon je bek houden schat?" Robine lachte "Je had echt voor hoer moeten kiezen Hannah." Hannah lachte "Wat doe je nou hier in de buurt? Je woonde toch in het Gooi bij je ma?" Robine lachte "Ja, die hoer wilde me niet. Dan maar bij mijn vaders. Ja ze zijn homo. Geweldig eh, net als Niels." Hannah lachte "Wat doe je morgen avond?" Robine dacht even na "Ik ga drinken met mijn vaders en met Niels. Kom je ook?" Hannah dacht even na "Na mijn werk kan ik wel." De vader van Robine lachte "Leuk! Je weet waar het is toch?" Hannah knikte en nam het contante geld van Peter aan. "Dank u wel! Wilt u de bon?" De vader van Robine begon te lachen "Nee, ik krijg het toch niet terug van de belastingdienst."