#SuperSablayShamefulScene-3
*SPEECH TEACHER CASE- big break*
MONIQUE's POV:
After class nagpaiwan ako dito sa speech laboratory namin para naman makapag-isip and spend my time alone. Alam niyong feeling na gusto mong mapag-isa at takasan nalang ang lahat-lahat? Stress na kasi ako sa mga nang-yayari ehh. LOL! Ang totoo niyan nakatulog ako at pag-gising ko wala na silang lahat. Oh my! Wala man ang nagmagandang loob para gisingin ako. Sana man lang naisip nila na nakakatakot mag-isa dito. Teka ano bang pwede kong gawin dito? Hmmm sinaksak ko ang usb ko at nakialam ako sa teacher's gadget para makinig lang nung nirecord namin kanina. Recording is well done.
"Oh my gosh!! Guess what!? Ms. Sarz and Mr. Richard are hugging each other? I thought bawal ang ganyan? Not just a friendly hug but you could see that they are both in love with each other"
Nagtago ako under table kasi ang awkward kaya! Hinintay ko silang umalis bago ako lumabas sa lab. Para nga akong ewan kasi bawat hakbang tingin sa bawat side to make sure na wala sina ma'am at sir sa paligid. Ewan ko ba parang kinakabahan kasi ako dun sa nakita ko. Pagdating ko sa parking lot, buti with all the smile pa din si kuya Drake sa'kin.
"I'm really sorry Kuya kung natagalan po ako" Nag-apologize ako sa kanya dahil alam kong matagal siyang naghintay sa'kin. Hindi naman porket binabayaran siya ay aabusohin ko na siya.
"No worries, its okay" -> Drake
Nagsmile nalang ako sa kanya dahil alam ko naman na mataas ang pasensya ng taong yan. Pagdating sa condo as usual kailangan ko na namang tanggapin na mag-isa na naman ako. Walang makausap at walang kasama sa hapag kainan na kapamilya. Super boring kaya ginawa ko nalang ang lahat nang assignment ko at natulog nang maaga.
---Kinabukasan---
"So Faith Zane Monique please do help yourself out of bed at nang hindi ka malate" Ohh yeah, you heard it right I'm talking to myself and I'm not crazy, okay? For sure lahat naman tayo nakaexperience nang kausapin ang mga sarili natin. Don't deny coz denying is not good at all. After 5mins. tumayo na ako sa bed and I fix it first before leaving the room. Ayaw ko kasing makalat tingnan ang kwarto ko. Pagkatapos kong kumain, maligo at magbihis ay nagpahatid na ako kay Kuya Drake sa school.
Naging habit na namin ng SAJ ang maghintayan sa main gate every morning. We are on way to girls building nang bilang napahinto ako sa paglalakad and I don't know why pero parang iba talaga ang pakiramdam ko na parang kinakabahan na ano. Yung feeling na may mangyayari na hindi maganda? Ohh my!!! Maybe I'm just paranoid...
"Anyari sayo? Napahinto ka diyan?" -> Angel
"Kanina ko pang napapansin na parang balisa ka girl" -> Judy
"Uu nga! Something bothering you? May problema ka ba? -> Shaina
BINABASA MO ANG
Miss Popular Magnet
Teen FictionIsang ordinaryong student ka ba? Na hindi pinapansin ng lahat yung tipong invisible sa kanila ang presence mo? Wala ka nalang magagawa kundi ang mag day dream na sana ganito ako, ako si ano, ganito ang ginawa ko, ganito ang nang-yari... Once in your...
