Princess Vampire (Düzenleniyor)

13.Bölüm ("beni düşündüğün an yanındayım.")

Saraya yaklaştıklarında, karanlık bir köşeye çekildiler ve Edmund, Penelope’ye döndü. “dikkatli ol tamam mı? Ben yine geleceğim.”

Penelope kafasını salladı, “her zaman birlikte olsaydık, gitmek zorunda olmasaydın keşke.”

“aileni katlederim, beraber oluruz. Ama bunun başka çaresi yok tatlım…”

Penelope kaşlarını çattı, “tabi ki hayır. Evet, seninle olmak istiyorum, ama bunun için ailemin ölmesine izin veremem Edmund…”

“bu sadece bir seçenekti prenses. Gerilmeyelim lütfen.”

Penelope iç çekti. “pekâlâ, artık gitmeliyim…”

Edmund Penelope’nin elini dudaklarına götürdü ve hafifçe öpücük kondurunca Penelope’nin yüzünü bir gülümseme sarmaladı. Parmaklarını Edmund’un o yumuşacık saçlarında gezdirme isteğine karşı koyamıyordu. Ama kendini tutmak zorundaydı, onun dönüştürücüsüydü ve ondan kaç yaş büyüktü. Bu doğru olamazdı. O bir prensesti.

Edmund’dan biraz uzaklaşarak ona gülümsedi. “hoşça kal Edmund...”

“güle güle prenses, kendine çok iyi bak.”

“seni bir daha görebilecek miyim?”

“beni düşündüğün an yanındayım” gülümsedi.

O da gülümsedi ve dudaklarını alaycı bir şekilde yukarı kıvırdı.

“hımm o zaman… her gün, her dakika yanımda mı olacaksın yani?”

Edmund gülüp gülmemekte kararsız kaldığı için bakışlarını yere indirdi. “her gün, her dakika beni mi düşüneceğini söylüyorsun prenses?”

Penelope, kafasını sallayıp hafifçe gülünce Edmund’da kafasını kaldırıp ona baktı.  “en kısa zamanda geleceğim…”

Penelope ‘tamam’ anlamında kafasını salladıktan sonra, ona el sallayıp uzaklaştı. Bir süre sonra Edmund’un görüş alanından da uzaklaşınca, Edmund arkasını dönüp karanlıkta yok oldu.