Otobüs durağında otobüs beklemekten sıkılmıştım. Yürümeye başladım hızlı adımlarla yürüyorken hiç tanımadığım birine cok şidetli bir şekilde çarptığımı fark ettim.
"Çok özür dilerim sizi fark etmedim"
dedim bana bakıp gülümsedi.
"Sorun değil hanım efendi.sanırım bir yere yetişmeye çalışıyorsunuz.Sizi tutmak istemem hatta bütün hata benim isterseniz sizi gideceğiniz yere ben bırakabilirim"
dediğinde halla gülümsüyordu.Son cümlesini söylerken onu dinlemiyordum çünkü fazlasıyla çook konuştuğunu fark etmiştim.Evet gerçekten bir yere yetişmem gerekiyordu,"Eve" evet eve yetismem gerekiyordu.ev arkadaşım cok panik attaktı iş yerinden çıkış saatimi ezberlemiş 5 dakika eve geç gitsem soru yağmuruna tutuyordu beni ve ben bundan hiç hoşlanmazdım. İç dünyamla konuşmayı kesip başımı kaldırdığımda bir çift gözün bana "Cevap ver" der gibi baktığını fark ettim.
"Evet eve yetişmeye çalışıyorum. eve çok geç kaldım ev arkadasım çok merak ettmiştir beni"
deyip salak salak sırıttım.
"İsterseniz sizi evinize kadar bırakabilirim."
"Aslında buna gerçekten sevinirim"
Demekle yetine bildim. Çünkü o an sadece o görmeye değer vicudunu inceliyordum.o kiraz dudakları,gökyüzü mavisi gözleri ,kaslı vücudu,uzun boyu ve o görmeye değer saclarıyla ilgileniyordum.O'da fark etmiş olmalıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR YUDUM AŞK..
RomanceKendi yazdığım alıntı ve çalıntı olmayan bir hikaye içden ve samimi yazmaya çalıştım biraz aşkı biraz günedilik yaşamı birazda hayal dünyamı sizlere sundum inşallah beğenirsiniz..şimdiden iyi okumalar.
