AAN DE ZIJKANT NIALL. STEL JE EVEN VOOR DAT HIJ AAN KEUKENTAFEL ZIT EN VERDRIETIG KIJKT
(Niall p.o.v.)
‘Met Rosie.’
‘Hi, met Niall.’ Ik tikte met mijn nagel tegen een glas dat op de eettafel stond.
‘Oh, hi.’
‘Rosie, je verbergt iets.’
‘Wat? Waar heb je het over?’
Ik zuchtte. ‘Rose, je verbergt iets! Ik ben je beste vriend, waarom zeg je het niet gewoon?’
‘Niall, ik heb je al vaker gezegd dat ik er niet over wil praten.’
‘Dat weet ik.’ Ik wreef in mijn rechteroog. ‘Praat erover Rosie. Ik wil het weten.’
‘Niall, ik wil niet dat je het weet. Komen jullie vanavond nog eten?’ vroeg ze.
‘Ja,’ zei ik zacht. ‘Half zes zijn we bij je.’
‘Is goed.’ Ik hoorde een klik; ze had opgehangen.
Ik legde mijn mobiel neer en staarde voor me uit. Ze had opgehangen. ‘Hi Niall.’ Zayn kwam de keuken inlopen. ‘Alles goed?’ vroeg hij, toen hij de tranen in mijn ogen zag. ‘Het is Rosie. Ik kan er niet tegen dat ze iets voor me verbergt!’
(Bella p.o.v.)
Ik zuchtte diep en drukte mijn hand tegen mijn voorhoofd. Steken kwamen opzetten. Langzaam sloot ik mijn ogen. ‘Stop nu maar,’ mompelde ik. De laatste keer dat ik naar het ziekenhuis ging, was een ramp. Het gaat niet goed, de tumor groeit. Het is nog een wonder dat ik niet in het ziekenhuis lig.
De dokter zei dat de kans dat ik volledig genees niet eens de helft is, maar dat er wel een grote kans is dat de tumor kleiner wordt, en ik vooruit ga. Maar volledig 100% genezing, die kans is te klein.
Ik ging voorzichtig staan en liep de trap af. Mijn hoofd bonkte, deed zeer en zeurde om pijnstillers, maar ik negeerde de pijn.
Wat moest ik maken voor vijf hongerige jongens?
Sushi? Nee. Spaghetti? Hm, misschien. Lasagnette? Nee. Pasta? Nee. Pizza? Ja!
Ik trok mijn zwarte Vans aan, mijn bruine leren jasje en pakte wat geld.
Pizza dus.
Sorry voor dit korte hoofdstukje, maar ook dit boek wordt binnenkort afgerond!
Ik ben zo blij; mijn boek wordt echt uitgegeven! Kijk even op mijn profiel, please!!
Ik zag dit op YouTube staan bij het liedje ‘Moments’.
"Its about a girl that died and the boy committed suicide because he cant live without her" Moments is about a boy who wants to escape the thoughts that the girl he loves has killed herself, the only way he can get the over her death is through death himself. The lyrics in the chorus are like a desperate plea from the guy to the girl he loves, wishing he could turn back time and tell her he would be her everything so she didn't have to die "You know I'll be your life, your voice, your reason to be. My love my heart, is breathing for this, moment in time, I'll find the words to say, before you leave me today." Then as this boy is so desperate and sad that he has lost the love of his life, he ends his life by jumping off a building, you can see the thoughts and memories that flash before his eyes before he jumps. "Flashing lights in my mind, Goin' back to the time, playin games in the street, kickin balls with my feet, theres a numb in my toes, standing close to the edge, theres a pile of my clothes at the end of your bed, as i feel myself fall, make a joke of it all."
Ik zal het ff vertalen;
“Het gaat over een meisje die sterft, en haar vriendje pleegt zelfmoord omdat hij niet zonder haar kan. Moments gaat over een jongen die wil ontsnappen aan de gedachten dat het meisje van wie hij houdt, zelfmoord heeft gepleegd. De enige weg om over haar dood heen te komen, is om zichzelf te vermoorden. De songtekst in het refrein is als een wanhopige oproep van de jongen naar het meisje, wensend dat hij de tijd kon terugdraaien en haar kon vertellen dat ze zijn alles is en niet hoeft te sterven. “Je weet dat ik je leven, je stem, je reden om te leven ben. Mijn liefde, mijn hart, ademt voor dit moment. Ik wil de juiste woorden vinden om te zeggen, omdat je me vandaag gaat verlaten.”
Dan, als deze jongen zo wanhopig en verdrietig is omdat hij zijn grote liefde heeft verloren, beëindigt hij zijn leven door van een gebouw te springen, terwijl je de gedachten en herinneringen, die knipperen voor zijn ogen, kan zien.
“Knipperende lichten in mijn gedachten, teruggaan in de tijd, spelletjes spelen in de straat, ballen wegschoppen met mijn voeten. Zonder gevoel in mijn tenen, sta ik dicht bij de rand. Er ligt een stapel van mijn kleren aan het eind van je bed, want ik voel mezelf vallen, terwijl ik een grap maak van alles.”
Zo mooi!
#Wattys2014
JE LEEST
I miss your hugs (1D) {voltooid}
RomanceDe X Factor. Daar waar het mee begon. Daar waar onze vriendschap strandde, en nieuwe vriendschappen begonen. Daar waar jouw carrière begon en mijne eindigde. Daar waar mijn relatie begon en jouwe eindigde. Daar waar alles gebeurde. Het ongeluk. En...
