Cheryl Blossom'un anneannesinin ölmesi ile Cheryl ve kuzenleri Cairnholm'a ziyarete gider.Alma LeFay Peregrine'ni bulmak için bombalanmış yurda giderler.Sonrasında karşılarına üç çocuğun çıkmasıyla 3 Eylül 1940'a giderler ve yurdu ziyaret ederler.So...
Hayır,Betty spor salonunda,Veronica ise gitar kursunda.Neden soruyorsun?
-Bak burası güvenli değil
Neden? neresi?
-Richard'a haber ver gelsin.Edward'da benimle.
Anneanne ne oluyor neredesin?
Dıttt-dıııt
Off diye düşündüm.Richard,Richard anneannemin yakın bir arkadaşı.Eski evimizin yanında oturuyordu,taksiye bindim.Eski evimizin yanındaki eve hızlıca gittim ve zile bastım.Açılmadı,yeniden bastım.Bu sefer açıldı.Ona konuşmamızı anlattım 60'lı yaşlardaydı.Daha önceden evimizi ziyaret etmişti.Araba'ya doğru koştu.Ben de gelmek istiyorum dedim.''Hayır olmaz,çok tehlikeli''Hayır değil bende gelmek istiyorum ve geleceğimde dedim.Derken araba gitmişti bile.O anda başka bir taksi geçti.Bindim ve çok hızlı gitmesini söyledim evimizin önüne gelmiştim.Taksiye parayı verdim ve direkt eve girdim.Evde kimse yoktu.Annem ve babam işteydi.Dedem kısa bir süre önce ölmüştü.Teyzelerim ve eniştelerim de işteydi.Yani ev bomboştu.Anneanne!diye bağırdım.Evde değilse neredeydi?Evimizin yanında bir plaj vardı,plajın arka tarafı orman gibiydi.İlk plaja gittim buraya hiç kimse gelmezdi(neden bilmiyorum)plajda yoklardı.Richard gelmemişti daha demek.Bir işler döndüğünü işte o zaman anladım.Ormanın tehlikeli olduğunu anladım ama girmem gerektiğinden emindim.Bir çığlık duydum.Anneannemin sesine benziyordu.Çok korkmuştum ama şimdi geri dönemezdim.Yerde yatan iki beden gördüm biri anneanneme aitti diğeri ise anneannemin Edward dediği arkadaşıydı.Diz çöktüm ağlamaya başladım.Yaz günüydü hava sıcaktı,rüzgar yoktu ama yapraklar hışırdadı.''Cheryl-''Anneanne lütfen.Resmen dilim tutuldu ne konuşabiliyor ne de elime telefon alıp polisi veya ambulansı arayabiliyordum.Edward'ın nabzına baktım,atmıyordu o ölmüştü.''Cairnholm'a git kuşu bul,döngünün içinde orada g-güvenli olacaksın kızlar ve s-sen''dedi ve son nefesini verdi derken yapraklar dahada hışırdamaya başladı bir silah sesi geldi.Arkama döndüm ve Richard'ı gördüm,havaya ateş açmıştı.Ama bu sadece dışarıdan birinin göreceği şeydi.Anneannemin anlattığı hikayeler aklıma geldi.Sadece bazı kişilerin görebileceği canavarlar demişti anneannem.Richard'ın adımı seslendiğini duydum gerisini hayal meyal hatırlıyorum annemin telaşını kuzenlerimin korkusunu teyzelerim ve annem birbirlerine sarılmış ağlıyorlardu.Babam ve eniştelerim polisler ile konuşuyordu.Sanırım bayılmıştım.Uyandım bunların hayal olmasını istiyordum.Ama gerçek değildi.Aşağı indim ve annem ve babam iyi olup olmadığımı sordu.İyi değildim ama iyiyim dedim.Kuzenlerimi yanıma çağırdım olan biten her şeyi anlattım.Telefon konuşmamızı,Richard'ı,son sözlerini ve en sonunda eski bir resim defterimi çıkardım ve bir resmimi gösterdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
