Οι Εκλεκτές Περιπτώσεις

Κεφάλαιο 3

<< Αυτό θα είναι το σπίτι σου. Θα σε αφήσω να ξεκουραστείς τώρα, ξέρω πως ήταν μεγάλη μέρα. Στην κουζίνα θα βρεις όσο φαγητό επιθυμείς. Για οποιαδήποτε ερώτηση ωστόσο, σου έχω γράψει τον αριθμό του κινητού μου, σε ένα χαρτάκι κολλημένο στο ψυγείο σου. Ορίστε τα κλειδιά σου. >> είπε η Μάντυ, και μου έδωσε τα κλειδιά του υποτιθέμενου σπιτιού μου.
Η Μάντυ ήταν η προσωπική μου βοηθός - νοσηλεύτρια της διαδικασίας. Κάθε Εκλεκτή Περίπτωση είχε και από έναν. Ήταν ψηλή γυναίκα, θα στοιχημάτιζα ότι είναι στα 35 της, αλλά κατά τα λεγόμενα της ήταν 40 χρόνων με δύο παιδιά.

 Είχε κάστανα μαλλιά και ματιά και μεγάλη περιφέρεια. Χαρακτηριστικά που μου θύμιζαν τη μητέρα μου. Όμως εδώ μέσα, όσο φιλική κι αν ήταν μαζί μου, δεν έπαυε να βοηθάει στην διαδικασία που με προόριζε για έναν αργό θάνατο, και αυτό δεν μπορούσα να το δω με φιλική διάθεση.

 Άρπαξα τα κλειδιά από τα χέρια της και κατευθύνθηκα αμέσως στο να ξεκλειδώσω την πόρτα.
<< Μπορείς να πας όπου θες στην πόλη. Θα τα ξαναπούμε αύριο το πρωί Άρια. >> την άκουσα να λέει πριν κλείσω την πόρτα πίσω μου.

 Περιεργάστηκα για λίγο το σπίτι πριν τρέξω στην κουζίνα για να καταβροχθίσω οτιδήποτε είχα αρνηθεί τα τελευταία δύο χρόνια. Ήταν αρκετά ευρύχωρο για έναν άνθρωπο. Η Μάντυ με είχε ενημερώσει πως ήταν στα 60 τετραγωνικά, με ένα αρκετά μεγάλο σαλόνι και μία τηλεόραση 50 ιντσών. Η κουζίνα ήταν στο ίδιο δωμάτιο με το σαλόνι αλλά διαχωρίζονταν από το έπιπλο της τραπεζαρίας, ένα ξύλινο τραπέζι με μαύρα σιδερένια πόδια , βγαλμένο από όνειρα σχεδιαστών. 

 Τα χρώματα που επικρατούσαν στο δωμάτιο, όπως φανταζόμουν και στην κρεβατοκάμαρα, ήταν το γκρι στον καναπέ, το μπεζ το καφέ και το άσπρο. Χρώματα δηλαδή όχι έντονα. Όμως είχα ενημερωθεί πως μπορούσα να κάνω ότι αλλαγές ήθελα. Άλλωστε έκαναν ότι ζητούσαμε ώστε η ψυχολογική μας κατάσταση να μην επηρεάζει τις θεραπείες. 

  Δεν με ένοιαζε ωστόσο, τίποτα από αυτά. Το μόνο που είχε σημασία ήταν ο τεράστιος μπουφές που με περίμενε στην κουζίνα. Με πολλή προσπάθεια συγκράτησα τον εαυτό μου σε λογικά - για το μέγεθος του στομαχιού μου - πλαίσια, αφού ήμουν σίγουρη πως αν υπερέβαλα λίγο ακόμη θα έκανα εμετό , κάτι που δεν είχα σκοπό να ξανακάνω. Αφού έφαγα τα πάντα αποφάσισα να κοιμηθώ για λίγο αν τα κατάφερνα, όμως τα γεγονότα της σημερινής ημέρας και στην πραγματικότητα, οι σκέψεις αυτών που θα ακολουθούσαν, δεν με άφησαν να ησυχάσω. Αποφάσισα να βγω από το σπίτι. Αυτή θα ήταν η πόλη μου είτε για λίγο, είτε για πολύ καιρό ακόμη. Έπρεπε να τη γνωρίσω.