Οι Εκλεκτές Περιπτώσεις

Κεφάλαιο 4

 Ο πατέρας μου κοίταξε τον φίλο του πριν γυρίσει σ' εμένα. << Συγγνώμη; >> 

 << Είναι αλήθεια..; >> αναρωτήθηκε ο Σαμ δίπλα μου, μα δεν του απάντησα.

Με λίγα βήματα πλησίασα τον μπαμπά μου. << Εσύ είσαι... δεν μπορώ να το πιστέψω. >> 

 << Ποια είσαι; >> με ρώτησε, και το αγόρι πίσω του, που ήταν φανερά νεότερο από εκείνον , σηκώθηκε έτοιμος να τον προστατέψει αν χρειαστεί. Δεν περίμενα ποτέ το παρουσιαστικό μου να έχει τέτοια αντίδραση από κάποιον, αλλά ποτέ δεν με ενοχλούσε να με υπερτιμούν. Την υποτίμηση δεν ήθελα μονάχα.

 << Σωστά. >> συμφώνησα γελώντας. Δεν γνώριζε καν την ύπαρξη μου. << Πριν 19 χρόνια, όταν εσύ μπήκες εδώ μέσα, η μαμά...η Φέιθ Σάμερς... είχε μείνει έγκυος. Σ' εμένα. Είμαι η δεύτερη κόρη σου. >> του είπα. Με κάθε λέξη μου το πρόσωπό του άλλαζε, μα μόνο με το όνομα της μητέρας μου μαλάκωσε για λίγο, στη συνέχεια πάλι έμεινε να με κοιτάζει με ένα βλέμμα που δεν μπορούσα να αποκωδικοποιήσω. 

 << Ώστε θες να μου πεις , πως είσαι η Άρια. Κάθε χρόνο έρχονται Περιπτώσεις από το Σολ Σέρις, ενημερώθηκα αρκετά γρήγορα πως είχα δεύτερο παιδί. >> μου είπε  ειρωνικά. << Έχεις κάποια ταυτότητα; >>  με ρώτησε με τον ίδιο τόνο πριν πιάσει το ποτό του και σχεδόν το αδειάσει. 

 Τα μάτια μου έπεσαν στον άντρα πίσω του από τη σύγχυση. Με κοίταζε  με μίσος και αυτό με συνέφερε γρήγορα. 

  << Δεν με πιστεύεις... >> σχολίασα. Δεν τον ρώτησα. Όλα έβγαζαν νόημα στο δικό μου μυαλό. Ήταν σαν κι εμένα. Δεν εμπιστευόταν κανέναν εδώ μέσα, και αφού δεν με ήξερε στην πραγματικότητα, ούτε κι εμένα. << Δεν πειράζει. Άλλωστε έχω συνηθίσει χωρίς πατέρα. >> του πέταξα. Προχώρησα  και έκατσα σ' ένα τραπέζι με την πλάτη μου γυρισμένη στους δύο άντρες, οι οποίοι με κοίταζαν έκπληκτοι από τα λόγια μου. 

Μπορεί να καταλάβαινα τη στάση του, μα η μέρα ήταν αρκετά δύσκολη χωρίς την απόρριψη στα μάτια του. Η ψυχολογική μου κατάσταση δεν ήταν ικανή να αντέξει όλο αυτό τώρα. Και δεν είχα σκοπό να χαραμίσω τις ελάχιστες δυνάμεις που μου είχαν απομείνει, σε έναν άνθρωπο που δεν γνώρισα ποτέ. Ακόμη κι αν ήθελα να το κάνω από τότε που με θυμάμαι.

 Κάθησα και ο Σαμ πήρε τη θέση του απέναντί μου πολύ γρήγορα. << Είσαι καλά; >> με ρώτησε ανήσυχα.

 << Τίποτα δεν είναι καλά από σήμερα το πρωί και μετά. Και δεν ξέρω αν θα είναι ποτέ πάλι. Θέλω ένα ποτό, και μετά θέλω να φύγω από εδώ μέσα. >>