Την επόμενη μέρα ξύπνησα από τον ήχο ενός ηχείου που βρισκόταν κολλημένο κάτω από το ταβάνι του δωματίου μου. Μία φωνή, που δεν φαινόταν να προέρχεται από μηχάνημα αλλά από άνθρωπο, με καλημέρισε κι εγώ ευχήθηκα να μπορούσα να της απαντήσω όπως της άξιζε.
<< Καλημέρα σας Εκλεκτές Περιπτώσεις. Μία νέα μέρα ξεκίνησε. Ήρθε η ώρα να λάβετε τα χάπια σας. Οι νοσοκόμοι θα εμφανιστούν στην πόρτα σας σε 3,2,1...>> είπε η φωνή και σε απόλυτο συγχρονισμό η Μάντυ χτύπησε το κουδούνι μου.
Για κλάσματα του δευτερολέπτου, αμφιταλαντευόμουν στο να ανοίξω ή να κάτσω κάτω από τα σκεπάσματα για όλη την υπόλοιπη ζωή μου. Αυτό το κρεβάτι ήταν φτιαγμένο από αγγέλους. Όπως είπα, έκαναν τα πάντα για να νιώθουμε καλά ψυχολογικά, και στο κομμάτι του ύπνου τα είχαν καταφέρει.
Απογοητευμένη, σηκώθηκα και άνοιξα την πόρτα στη Μάντυ χωρίς να με νοιάζει που η εμφάνισή μου ήταν το λιγότερο, ατιμέλιτη. Είχα μια δύσκολη μέρα και το γνώριζε καλά. Όχι πως τις επόμενες μέρες είχα σκοπό να φτιάχνομαι για να την καλωσορίζω.
Η Μάντυ ήταν ντυμένη επαγγελματικά σήμερα, με την άσπρη ρόμπα της νοσοκόμας και το ανεξίτηλο χαμόγελο χαραγμένο στο πρόσωπό της. Με καλημέρισε εγκάρδια και ήμουν σίγουρη πως αν είχε κάποιον πιο δεκτικό ασθενή, θα τον αγκάλιαζε κιόλας. Έβλεπε όμως, πως εγώ δεν θα άφηνα να συμβεί κάτι τέτοιο.
<< Ακόμη όλα είναι βιταμίνες και συμπληρώματα διατροφής για να σε κάνουμε δυνατή, εντάξει; Μην ανησυχείς για τίποτα. >> μου χαμογέλασε συμπονετικά και την πίστεψα. Ή ίσως να το έκανα επειδή μου το είχε πει και ο Τζορτζ την προηγούμενη μέρα. Σε κάθε περίπτωση, γρήγορα κατάπια τα χάπια πίνοντας λίγο νερό. Εκείνη φάνηκε ευχαριστημένη.
<< Θα στήσω τον μπουφέ για το πρωινό σου τώρα και θα έρθω πάλι να στήσω το μεσημέρι στις 2. >> μου ανέφερε ξανά χαμογελώντας.
<< Μάντυ να σε ρωτήσω κάτι; Βέβαια δεν ξέρω αν είσαι ενημερωμένη. Επίσης δεν είναι κάτι που σκέφτομαι για εμένα, οπότε μην αγχώνεσαι. >>
<< Πες μου. >> είπε μπερδεμένη.
<< Σίγουρα θα υπήρχαν άνθρωποι εδώ που δεν συνεργάζονταν. Είτε προσπάθησαν να αυτοκτονήσουν, είτε έκαναν κακό σε κάποιον για να εκβιάσουν καταστάσεις. >> την είδα να σφίγγεται με τα λόγια μου << Που καταλήγουν αυτοί; >>
<< Άρια, υπάρχουν όλα σ' αυτήν την πόλη. Υπάρχει και φυλακή. Επίσης, μην νομίζεις πως δεν συνεχίζουν τις θεραπείες καταλήγοντας εκεί. Ίσως μάλιστα να δοκιμάζονται στις πιο επικίνδυνες από αυτές. >> είπε στενοχωρημένα. << Τώρα διάλεξε τι θα φας από τις υπέροχες επιλογές! >> είπε απλώνοντας έναν σχεδόν ολόκληρο φούρνο μπροστά μου και κατάλαβα πως αν έχω άλλες απορίες για εκείνη, δεν θα μου τις απαντούσε σήμερα. Αύριο, σκέφτομαι.
YOU ARE READING
Οι Εκλεκτές Περιπτώσεις
General FictionΟι λέξεις του ακούστηκαν εκκωφαντικές μες στην απόλυτη σιγή. " Τρέξε! " φώναξε. Και το έκανα αμέσως με όλη μου την ψυχή. Ίσως να πιστεύετε πως ο αποχαιρετισμός έπρεπε να ήταν πιο δακρύβρεχτος, μα στην ζωή των κυνηγημένων μία λέξη είναι η μόνη που...