Chapter 4: Moving on is useless

123 5 0
                                    

Chapter 4:

Moving on is useless

“Fix yourself, baby. We’ll be going after an hour.” grabeh ang bigat ng mata ko. buti nalang at hindi masyadong malaki ang eyebags ko kakaiyak kanina. hay, naiiyak na naman ako eh, maliligo na nga ako at baka mahuli pa kami sa flight. After kong mag-ayos, pumunta agad kami sa airport. Yung about sa school ko, binigay na ang diploma ko after taking several exams at pina-graduate na ako earlier than my batch kasi dean’s lister naman ako. naalala ko nalang ang usapan namin ni Dad nun..

flashback…

“Is that really what you want?” Dad asked again. we’re here at his office. discussing some important matters. Is that really what I want? partly Yes. my heart is torn into pieces just thinking about it.

“Yes, Daddy.” I said.

“You can think about it a little longer, baby.”

“No. Dad. That’s final.” I confirmed.

“You should talk about it with Liam, you know. What if he won’t allow you to break-up with him just because of that and he’ll make some ways to work things out. Knowing Liam, he’s very clever.” di naman halatang botong-boto talaga si Dad sa kanya eh noh. palibhasa di niya alam na nag-away kami ni Liam, at baka ipagtulakan pa niya akong itapon sa London.

“I know he’ll understand my decision. I’ll also make some excuses. It’s for our own good anyway. Alam kong kaya namin to.” I’ve decided this not because galit ako sa kanya. I think about it a hundred times so paninindigan ko na.

“Kung yan talaga ang gusto mo, sige, I’ll call Ethan to prepare what you need in England. Sana hindi mo to pagsisihan, Yahnnie.”

“Okay, Dad. Thanks, I’ll be going now. Take care.” saka ko siya kiniss sa cheek niya at nagpaalam ulit.

-end of flashback-

Airport….

Tinawag na ang flight to London at papasok na kami ng airplane. Lumingon muna ako sa paligid na para bang may gustong makita ang mga mata ko. (_ _) ba’t ba ako aasa eh, ako nga ang nang-iwan diba? Shunga lang,  Yahnnie?

“I’ll miss you, Liambeb. Sana may babalikan pa ako.” I just whispered at pumasok na sa plane kasunod ng parents ko. Sana maging masaya tayo sa kung ano mang kahahantungan nito.

Liam’s POV

Ilang araw naba mula nung iniwan na ako ni Yahnnie? 5 days? pero andito parin ako sa condo ko nagmumukmok at naglalasing. ilang araw pa nga di ko na kaya pano pag weeks?months? o ang masaklap years? parang gusto ko ng mamatay pag nangyari yun. kahit sino na nga ang pumupunta dito para lang i-check kung buhay paba ako. Oo kase, naglaslas ako nung isang araw. parang di ko kase kayang mabuhay kung wala siya.

“Pare! Tama na yan kakalabas mo lang kahapon galing ospital ah, diba sabi ni Yahnnie wag ka raw malungkot sa pag-alis niya? Dapat magsaya ka at hanapin ang sarili mo! Tsaka cool-off lang yun.” said Al sabay agaw ng bote ng alak sakin .tsk. oo alam nila kasi andun naman sila nagtago malapit sa tangke ng tubig eh at nagpakabasa rin para lang nila ang usapan namin.

“ Sa tingin mo, magugustuhan ni Yahnnie ang ginagawa mo ngayon?” Tristan

“Putek! Alis nga kayo, lalong nasisira araw ko pag nakikita kayo eh.”

“Lahat naman sira para sayo eh. Pati mga gamit dito puro sira na, parang dinaanan lang ng bagyo tong condo mo ah!” Tristan sabay pulot ng mga kalat. Basag kasi ang mga dapat mabasag dito at kalat ang mga gamit dahil napagbuntunan ko ng galit pag naiisip ko ang lame reason niya sa pag-alis.

“Wag nga kayo, gusto ko mapag-isa kaya wag niyo kong pakialaman.”

“Ikaw bahala pero kung gusto mong makalimutan ang problema mo, balik ka lang sa bar—ARAY!” Al habang nakahawak sa batok,binatukan siya ni Tristan.

“Ambobo mo talaga, tinuturan mo pang maging g@gong tulad mo eh!” Tristan. “sige tol, una na kami. wag kang gagawa ng horror dito ah.”

“=_=” ako. saka sila umalis.  Naiisip ko na naman ang nangyare sa rooftop. Ganun nalang ba yun? napaka-lame talaga ng rason niya. hanggang ngayon di ko parin maintindihan kung anong gusto niyang mangyare sa relasyon namin. Cool-off? haha sinong niloko niya eh mas malala pa nga siguro to sa break-up eh. Iniwan niya lang ako sa ere at umalis ng ganun-ganun nalang. nasasakal ba siya sakin at kailangan niya ng kalayaan? siguro nga, kase napakahigpit ko. at siya naman masyadong maluwag sa relasyon namin. siguro tama lang to. pero maghihintay parin ako.

Months later…

“Wooooooooooooohhhh! mga tol! graduate na tayo! Woooohoooooooh! Kailangan nating magpa-party mamayang gabi!” sisigaw-sigaw pa ni Al. tama April na at graduate na kami. magda-dalwang buwan narin mula nung wala SIYA.

“Tama. Biruin mo yun at pinasa ka ni Maam Terror kahit luma na yang utak mo.” biro ni Tristan

“Yabang netong lokong to. yang isa nga jan, pinasa kahit absent ng absent. ako pa kayang perfect attendance!” Al

“Ako bang pinariringgan mo? gusto mo sapakan nalang eh -__-“ sagot ko

“Chill pare, wag mo nang patulan ang utak-ipis na yan.” inakbayan ako ni Tristan. “magcelebrate tayo mamaya sa bar namin.”

“Oi, biro lang. sama niyo ko jan. dapat may mga chikabaes ah!” habol ni Al.

Sa bar…

Tristan’s POV

Oh gulat ba kayo? 1st time to eh, pinilit ko si Ms. Kimyin na gawan ako. at eto nga gumana ang charms ko sa kanya. >:D  back to the story..

Oo nagpupunta na nga si Liam dito para lang maglasing kapag naaalala niya si Yahnnie. alam kong nasasaktan parin siya.. andito kami sa table ng North gang at soccer team na nagkakatuwaan ng biglang nagtanong si Jack sa kanya out of the blue.

“Tol, kamusta na pala ang prinsesa mo?  tagal ko nang di nakikita yun ah, buti at pinayagan kang pumunta dito.” Jack. napaiwas ng tingin si Liam at linagok ang isang basong tequila. taga-ibang school si Jack kaya di niya alam.

“Wrong question ka pare.” Al

“Bakit? Ano bang nangyare? naghiwalay ba sila?” tanong ulit ni Jack.

“Putek! ang ingay mo tol! “ sabay subo ng marami ni Al kay Jack ng pulutan.

“O-o-oy! tubig!” binigyan siya ng beer ni Al at ininom rin niya ito. “AH! pakshet ka pare, ansama mong g@go ka.” tumawa lang ang barkada except Liam na nakatingin sa mga nagsasayaw.

“Tama na yan, lat’s have a toast again para sa lahat. Ano nang plano niyo sa mga buhay niyo ngayon?” pag-iiba ko ng topic.  At nagsagutan naman ang iba at nagtawanan. Maya-maya..

“Sayawan na! paramihan ng chikababes ah!” sigaw ni Al.

“You still love her, right?” hindi siya sumagot sa tanong ko pero halatang nagulat siya.

“Kailangan mo rin magdesisyon para sa sarili mo. gaya nga ng sabi niya, wag mong ikulong ang sarili mo sa kanya. knowing her, alam kong may malalim siyang dahilan kaya niya to ginawa.”

“Hindi ganun kadali yun gawin, Tristan. Moving on is useless. ” umalis na ako katapos niyang sabihin iyon. Ilang sexyng babae na ang lumalapit sa kanya ay tinatanggihan parin niya. Hindi na nga siya ang Cassanova Gangster.

 --

Yosh. vote. fan. recommend. comment :)

add to your RLs :)

Destiny's Decision by UrGirlNextDoorKimyinTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon