Unwanted Love (Love Series#1)

Kabanata 35

Kabanata 35

"Stand up, D—Drake.... ano ba ang ginagawa mo?! Tumayo ka d'yan."

He sniffed and sighed, still hugging my knees. "I—I'm sorry...."

I gulped and shook my head in disbelief. "Stop saying sorry! Lagi ka naman ganito, Drake. Lagi kang nag so-sorry, lagi mo rin akong sinasaktan.... sawang-sawa na ako sa mga sorry mo."

Inilingan ko siya at tumingala nang maramdaman ang babadya ng mga luha. Okay na ako! Okay na ako, eh.... bakit nagpakita ka pa.

"I—I know... but can you let me explain? K—kahit hindi ka na mag salita... k—kahit hindi ka na maniwala sa mga sasabihin ko... just let me explain."his voice shaking so bad.

Umiling ako. Hinawi ko ang mga kamay niya sa binti ko at mabilis na umatras. My tears starting falling from my eyes as I looked at him. Pulang-pula ang kaniyang mga mata. He is crying hard. Parang sinasaksak ang puso ko sa nakikita. Why are you crying this hard, Drake?

Napapikit ako nang maalala ang sinabi ni Catherine kanina. Ayoko siyang paniwalaan pero sa nakikita ko ngayon posibleng nagsasabi nga siya ng totoo... but the annulment! I saw an annulment, I even signed it!

I opened my eyes and saw Drake wiping his tears. Suminghap siya at dahan-dahan na tumayo. Naramdaman ko agad ang paninikip ng aking dibdib nang mag lakad siya palapit sa akin. He smiled at me sadly as he stopped in front of me.

"S—stop crying... kung ayaw mo talaga... ayos lang, 'wag ka nang umiyak, hmmm?"nakangiti niyang tanong sa akin, bakas ang panginginig sa kaniyang boses.

I cried silently as I felt his hand on my cheeks. Pumikit ako at dinama ang bawat haplos ng kamay niya sa pisngi ko. Mag si-sinungaling ako pag sinabi kong hindi ko ito namiss. God, I miss this so much. I miss his touch. I miss h—him.

Maybe, Janine is right when she said that I still inlove with my ex-husband.

Gosh, b—bakit nawala bigla ang galit ko sakaniya? Napawi lahat ng galit, inis at pagkamuhi ko sakaniya dahil sa mga haplos niya.

This feeling isn't right.

I should be mad at him.

Hindi dapat ako naaawa sakaniya. Sinaktan niya ako... hindi lang isang beses kundi marami.

"You want me to drive you home? Hmmm? You need to rest, I know your tired...."he asked softly and caressed my forehead.

I opened my eyes and my heart sunk in pain as I met his gaze. I can see pain, regret, tired in his eyes. Kahit nakangiti siya sa akin ngayon, kitang-kita ko ang kalungkutan, pagsisisi at pagod sa kaniyang mga mata.

"N—No need. K—kaya kong umuwi mag isa."sabi ko at bahagya lumayo sakaniya.

Nakita ng dalawang mata ko kung paano siya natigilan sa ginawa ko. Pain passed in his eyes.

"Gabi na, ihahatid na kita. Promise, ihahatid lang kita—"

"Hindi na kailangan."I cut him off and looked away.

Kukunin ko sana ang aking phone mula sa bag ko para matawagan si kuya nang bigla akong matigilan. Na kay Janine ang bag ko!

I cursed silently and shook my head in disbelief. Ang tanga- tanga!

"What happened? May problema ba?"nag-aalalang tanong ni Drake nang bigla kong sabunutan ang aking sarili dahil sa katangahan.

Hindi ko siya pinansin. Nagpatuloy lang ako sa ginagawa. Bakit ba kasi binigay ko kay Janine kanina?! Paano ako nito makakauwi? Nasa bag na 'yon ang pera at atm ko! Bakit ba kasi iniwan nila ako rito kasama ang lalakeng 'to?! Paano nagawa ni kuya 'to sa akin?!