kasi--
uhm. dahil dun sa nangyari sa chapter nine. yung tinakbuhan ko si epoy. kasi naman eh!! nahiya talaga ako nung hinawakan nya kamay ko. kaw ba naman pakiramdam mo nag babaga mukha moh ewan ko lang sayo kung di ka mahiya. syempre namumula mukha mo nun kapag nag babaga. kaya ayun tumakbo ako baka kasi mapansin nya! tapos asarin pa ko ng bongga eh di lalo ng nakakahiya.
yung sinabi ni DIANNE kanina na may pobia ako sa panget di yun totoo. nahiya lang talaga ako kanina dun sa danny. ang gwapo kasi.
END OF POV
__<___<_<_______<<<____
EPOY'S POV
asan na ba yun si pamu?? lagi nalang nang iiwan. wala na tuloy ako kasabay maglakad-
ayun- buti nalang di pa nakakalayo.
END OF POV
________________________
PAMU'S POV
"ay kabayo ng ina moh!"-tapos napatalon talaga ako na parang sa kabayo. sinong-
"waaahhh. epoyyyyy. nakakainis kah. bat ka ba nanggugulat hah???"-tapos pinaghahampas ko sya sa braso nya.
"hahaha. kanina pa kaya kita tinatawag. di mo ko pinapansin."-sabi ni epoy.
"bat ka nanggugulat?"-tanong ko sa kanya. nakakainis! para pa naman akong tanga tatalon-talon.
"tara- kain tayo"-yaya nya sakin. di na sinagot yung tanong ko.
"ayoko. la ako pera at saka busog ako."-sabi ko sa kanya. ayoko nga kasi sya kasama diba.
"libre kita."-sabi nya. nag star star naman yung mata ko dun.
"ta-talaga?? *_* -tanong ko sa kanya.
"dyan ka magaling! hahaha. wala din ako pera eh!!!"- sabi nya sakin. payag na sana ako tapos-tapos-
"joke lang haha. tara nah."-tapos bigla nya ko hinila papuntang macdo. pakiramdam ko nagbabaga na naman yung mukha ko.
dug..
dug...
dug....
ano ba yun??ang abnormal naman ng heartbeat ko ngayun.
di ko namalayan andito na pala kame sa loob ng macdo.
"upo ka dun."-utos nya sakin.tapos umupo naman agad ako.
"bat ba kanina ka pa tulala jan hah?"-tanong nya sakin
"ha??ahh.uhm. di naman ah. bakit??"-with maching iling iling pah nung sinasabi ko yun sa kanya.
"anong hindi??kanina pa kaya kita kinakausap nung naglalakad tayo. nakatulala ka lang."- sabi ni epoy sakin.
"wala naman ako naririnig eh."-sagot ko sa kanya.
"bingi ka kasi."-sabi nya sakin
"ang yabang moh! umorder ka na nga! gutom na ko eh"-utos ko sa kanya.
"kala ko ba busog ka??"-tanong nya sakin.
"syempre nagutom bigla yung mga bulate sa tiyan ko nung marinig yung salitang libre."-sabi ko sa kanya.
"kelan pa nag katenga ang bulate hah??"-tanong nya naman sakin.
"ewan ko sayo! umorder ka na nga!"-tapos pumunta na ng counter.
kanina halos wala na ako maiharap na mukha ngayon naman kulang nalang bugahan ko ng apoy ang mukha ng epoy na yun. tsss.
END OF POV
_________________________________
EPOY'S POV
kanina ko pa tinitingnan si pamu mula dito sa counter. haha..grabe.sarap nya barahin. ah este asarin. tulala na naman ang babaeng yun. hay. para talaga syang si kate yung sa hello miss weird na ang author ay si uniqueseven. adik ako dun. oopps baka naman sabihin nyo bakla ako. oy di noh!! lam ko naman na di bagay sa katulad ko mag basa ng mga ganung story kaya lang wala eh. adik talaga ko dun.parang si adik neko yung sa clan namin.
"sir. sir. ito na po yung order nyo."
"ah. hehe. sorry po."- with kamot kamot pa sa ulo na parang kutuhin.
"sir baka po malaglag sa pagkain yung kuto nyo."-
"wala.po ako kuto. ahh. ate ano yang nasa ulo moh??"-tapos itinuro ko yung ulo nya.
"ah. ito po ba??"-tapos hinawakan nya buhok nya. " buhok po."-sabi nya sakin.
"ay malamang po buhok talaga yan dahil buhok hawak moh.!"- makaalis na nga sa counter na to.
lumapit na ako sa table namin ni pamu.
"oh. ito sayo."-iniabot ko sa kanya yung fries and coke float. pag tingin ko sa kanya-
O.O
takaw talaga ng babaeng to. daming isinubo na fries tapos isinunud naman yung ice cream dun sa coke ginamit nya yung straw para makuha yung ice cream. grabe....
"ba-bakit??"-tanong nya sakin.
"ahh. wala. kain ka lang dyan. mukhang gutom na gutom nga yung bulate mo."-sabi ko sa kanya kaya tiningnan nya ko ng masama.
1234556888337
natapos rin kami kumain ng walang usap usap. ang awkward kasi si ko alam kung bakit?/
naglalakad na kame ngayon at di parin kame nag uusap.
END OF POV
____________________________________
ANOTHER POV
"kumusta na kaya ang anak ko??"-sabi ko sa katabi ko.
"wag mo na nga isipin yang anak mo. sigurado akong ok lang yun dun."sabi sakin ng asawa ko.
"mell. "-sabi ko sa asawa ko.
"oh??"-tanong nya sakin.
naiiyak na ako dahil di ko alam kung pano ko uumpisang sabihin sa kanya. alam kong alam nya na ang totoo kaya lang tuwing maalala ko yun nasasaktan ako.
"pano kapag nalaman nya ang totoo na nag sinungaling ako sa kanya.?? sobs.. sobss."- di ko na napigilan ang pag iyak ko. alam kong masakit yun para sa kanya pero mas masakit para sa inang katulad ko ang mawalan ng anak.
A/N
cut muna. vote and comment po kayo. tnx.
