Είσαι μόνο δικιά μου κατάλαβες;

Chapter 9

[ Ε: Θες αλήθεια να σου απαντήσω;
Και εκείνη την στιγμή με διέκοψε ο σερβιτόρος ο οποίος μου έφερε ένα ποτό κερασμενο από έναν κούκλο απέναντι ]

Ελπίδα POV

Σερβιτόρος: αυτό είναι από τον κύριο, είπε και ο Άλεξ με κοίταξε με ένα πολύ έντονο βλέμμα
Ε: Ευχαριστω, είπα και ήπια μια γουλια από το ποτό μου κοιτάζοντας τον κούκλο που σας έλεγα και εκείνος μου έκλεισε το μάτι

Ε όχι και σαν τον Αλεξ όμως;

Ναι δίκιο έχεις, είναι πολύ καλύτερος

Α: Ποιος ειναι αυτός;
Ε: Μακάρι να ήξερα νωρίτερα, είπα και εκείνος πήγε να πάρει ένα ακόμα ποτό

Ωστόσο ένιωσα μια φωνή κοντά στο αυτί μου

Ήταν αυτός που μου κέρασε το ποτό

?: Γεια σου όμορφη
Ε: Γεια, είπα με ένα μικρό χαμόγελο
?: Άρης χάρηκα
Ε: Ελπιδα, είπα ανταποδίδοντας το χαμόγελο
Αρ: Να σε ρωτήσω κατι, αυτός στο μπαρ εκεί ποιος είναι;
Σε κοιτάει απιλειτικα, είπε και εγώ γέλασα
Ε: Μην ανησυχήσεις

Με τον Άρη συζητήσαμε γενικά για τη ζωή μας και μπορώ να πω ότι πέρασα αρκετά καλά μαζί του

Αρ: Λέω να φύγω σιγά σιγά γιατί η ώρα πήγε 4:00, θέλεις να σε πάω σπίτι;
Ε: Εμ ναι γιατί οχι, είπα και πήγα να φύγω μέχρι που ο Άλεξ έπιασε το χέρι μου

Αλ: Που νομίζεις ότι πας;
Ε: Σπίτι μου, είπα με ένα ερωτηματικό προσωπο
Αλ: Φίλε άστο θα την πάω εγώ, εσύ σπιτάκι σου
Αρ: Και ποιος εισαι εσύ;
Αλ: Το αγόρι της, είπε και νευρίασα τόσο πολύ

Ο Άρης έφυγε βιαστικά με νεύρα και ήταν η ώρα για κάποιες εξηγήσεις

Ε: Πας καλά παιδι μου;
Α: Ο έλα τώρα μην μου πεις ότι σου άρεσε ο χλεχλες
Ε: Ε να σου πω δεν θα βάζεις κουμάντο εσύ στη ζωή μου, είπα και έφυγα γρήγορα πριν προλάβει να πει κάτι

Μόλις βγήκα από το κλαμπ συνειδητοποίησα ότι έβρεχε οπότε έτρεξα γρηγορα

Ένα χέρι με σταμάτησε

Α: Σταματά, είπε θυμωμένα
Ε: Άλεξ ποτέ δεν ενδιαφεροσουν για κανέναν, ποτέ δεν σε ένοιαζε κανένας, τώρα τι σε έπιασε και μου το παίζεις προστατευτικός
Το φιλί ήταν ένα λάθος τέλος
Α: Κατάλαβε το ρε γαμωτο
Ε: Τι ; Να καταλάβω τι; Ρωτάω όλο νεύρα
Α: Πόσο γαμημενα μου αρέσεις, είπε και νομίζω ότι έχασα τη γη κάτω από πόδια μου
Ε: Τ-
Πήγα να πω αλλά με διεκοψαν τα χείλη του τα οποία ενώθηκαν με τα δικά μου

Όχι πάλι

Αυτό το φιλί.

Μόλις απομακρυνθήκαμε ο ένας από τον άλλο
Με πήρε γρήγορα στη αγκαλιά του σε στυλ νύφης και με πήγε στο αμάξι
Και φυσικά με πήγε σπίτι σαν gentleman που είναι

Αστειακι 😂

Ε: Δεν χρειαζόταν να το κάνεις αυτό
Α: Γατούλα ξέρω πολύ καλά τι πρέπει να κάνω, είπε με ένα γελακι
Ε: Να σου πω έτσι και με ξαναπείς γατάκι
Α: Τι; Τι θα κάνεις ; Είπε και με κοίταζε από πάνω μέχρι κάτω
Ε: Κάτι που σίγουρα δεν θα σου αρέσει
Α: Α ναι; Αποδειξε το

Μπορώ να πω ότι χάθηκα για λίγο
Προφανώς δεν είχα κάτι έτοιμο
Αλλά σκέφτηκα κάτι που σίγουρα θα τον αναστατωνε

Πήγα στη θέση του οδηγού στη οποία καθόταν και κάθισα πάνω στα πόδια του

Η απορία και το ξαφνιασμα ήταν φανερά στο πρόσωπο του και κρατήθηκα πάρα πολύ για να μην γελάσω
Σιγά σιγά άρχισα να του αφήνω μικρά φιλιά στο λαιμό του
Α: Ελπίδα
Μετά από λίγα λεπτά βρήκα το πιο "ευάλωτο" σημείο στο λαιμό του λίγο πιο κάτω από το αυτί του και το δάγκωσα ελαφρά κάνοντας τον να βγάλει εναν μικρό αναστεναγμο

Μετά από αυτό σηκώθηκα,πήρα την τσάντα μου από την θέση μου και άνοιξα την πόρτα για να φύγω

Εκείνος είχε μείνει να με κοιτάει

Α: Θα το πληρώσεις αυτό Ελπιδουλα
Ε: Αυτό για να μάθεις να με λες γατάκι, είπα κλείνοντας του μάτι καθώς έκλεισα την πόρτα

___________________________________________

Γεια σας!!!!

Η Ελπίδα αρχίζει να βγάζει τον δυναμικό χαρακτήρα της προς τα έξω

Μην ξεχάσετε να μου γράψετε την γνώμη σας στα σχόλια και εννοείτε άμα σας άρεσε να πατήσετε λαικ 💕

Τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο γκαιζζ

Μπαιιιι❤️

- αγγελική