Son Feci Romeo ❥︎Texting

🪐4.8🪐

Medya: Minik Efe ^^

Siz yorum yaptığınızda o kadar çok mutlu oluyorum ki, bazen ciddi anlamda gözlerim doluyor. Bazılarınızın tahmin edemeceği kadar zor zamanlar geçiriyorum ve emin olun aşk acısı kadar basit şeyler değil. Her seferinde size sığınıyorum farkında bile olmasanız. Bana iyi geliyorsunuz, iyi ki varsınız.. :") 🖤

○Bu bölüme özel 500 Yorum gelir mi? 🙃🍀

Bu arada bölüme bazı ipuçları koydum yeni kurgum ile ilgili bakalım kim yakalayacak ;)

İyi Okumalar! 🪐

•■♡■•

Efe

Gözlerimi kapatıp başımı gökyüzüne kaldırdım ve içime derin bir nefes çektim.

Evinin yakınlarında olmak bile huzur veriyordu bana. İçimi hoş yapıyor, tüm sıkıntılarımdan uzaklaşmamı sağlıyordu.

Bir anda sol yanağımda bir baskı hisettmem ile gözlerimi kocaman açtım. Mehir dibimde durmuş gilümseyerek bana bakıyordu.

Ama öyle güzel gülünmez be zalımın kızı, kalbime zarar.

"Mehir?" dedim sesime yansıyan şaşkınlığım ile. Size garip geliyor olabilir ama ben şuanda heyecandan geberiyordum.

"Bakma bana öyle, çok tatlı duruyordun öpmesem içimde kalırdı." dediğinde karmında garip bir his oluştu. Şey gibi... Midenizde çiçek açıyormuşta sanki yaprakları sizi tatlı tatlı gıdıklıyormuş gibi. Anlatabildim mi bilmiyorum ama böyle hissediyordum işte.

Elimi yanağına götürüp baş parmağımla okşadım.

Gözlerimin içine belki de ilk defa bu kadar dikkatli bakıyordu, Mehir. Çünkü genelde çok uzun süre bakmaz gözlerini kaçırırdı.

Bir çok kişinin böyle anlarda istediği gibi, ben de o an zaman dursun istedim. Rahat rahat seyrediyim onu.

Ama mümkün değildi..

Mehir elini elimin üzerine koyup indirdi. Elleri hala ellerimdeyken konuştu.

"Hadi gidelim, Romeo. Kaçalım buradan..."

Bir elimi karnıma bir elimi sıtıma koyup eğildim.

"Ben ve motorum emrinize amadeyiz, Sevgili Juliet."

"Onur duydum." derken o da elleriyle hayali eteğinin uçlarını tutup reverens yaptı.

~

"Lütfen sıkı tutunun hanımefendi."

"Bin kez aynı şeyi söyledin ama neyse, sabah ki tatlığının hatrına susuyorum."

Rüzgarın sesinden dolayı hafif bağırırken kahkaha attım.

"Seni önemsediğim ve değer verdiğim için söylüyorum, biliyorsun."

'Hı hı' gibi sesler çıkartıp kollarını daha sıkı sardı ve bir daha konuşmadı.

~

Motoru park yerine park ettikten sonra indim ve Mehir'in de inmesine yardım ettim.

Tam adım atıcakken Mehir'in aniden durmasıyla ona baktım.

"Bir sorun mu var?" Kafası aşağı yukarı salladı.

"Efe, ben her ne kadar unutsamda sen ünlüsün. Her yerde seni tanıyan insanlar var ve biz el eleyiz? Sorun olmayacak mı?"