Cardinal Fire

Kabanata 1

ARIES: They don't wait for anyone or for love.

HINIHINGAL na kinuha ni Aeries ang kanyang towel sa bench. Kakatapos lang nang game nila sa volleyball kalaban ay Panthers, another university iyon dahil season na nila para maglaro laban sa different universities. They are called Titans.

A big 'TITAN' word is written in her front yellow shirt while Natividad and number 8 is written in her back. Pares ay ang maikling kulay black nilang shorts.

Kaagad niyang ipinunas sa noo na puno ng pawis ang kanyang towel at natuon kaagad ang atensyon sa scoreboard. 20-25 is what the scoreboard shows. Napangiti siya. One down.

Meron lang namang sampung universities na magcocompete this season. At ito ang unang laro nilang elimination. Not bad, sana magtuloy-tuloy na.

"Congratuations Titans!" mas lumawak ang ngiti niya sa narinig.

Pumunta siya sa harapan at makipagshake hands na sa Panthers na kalaban nila kanina.

"Let's celebrate guys! Hideout tayo!" sigaw nang isang kateam niya.

"Too early to celebrate Nia! Game 1 palang yon!" natatawang sabi ng captain nila na si Ate Harley.

Yes, it's too early to celebrate. Pero masaya din dahil after ilang months na naming training ay naipanalo namin ang unang game.

"Ano ba Har! Let's go! Sa susunod pa namang week yung sched ng next na laro dahil elimination!"

Well Ate Nia is right. Mas okay nga na ngayon na kami mag-enjoy dahil meron pang agwat yung laro namin dahil elimination palang naman. Kapag naging semi na ay madali nalang kaagad iyon at finals na kaagad yung susunod.

"Sige na nga, let's go girls!" Ate Harley at saakin kaagad natuon ang atensyon niya ng kunin ko na ang yellow duffel bag ko.

"Aeries, wag mo kaming indianin bumalik ka dito!" kaagad akong napabalik sa kinatatayuan ko ng ready na sana akong umalis doon.

Badluck! I will always leave and they always forget about me pagkanagyayaan. Nalalaman lang nila na wala ako kapag nandoon na sila sa bar na pupuntahan nila.

"Aeries let's go. One time lang naman, kaya sige na!" pagyaya pa ng isang ka team ko.

"I have many plates to do!" namomroblemang pahayag ko sa kanila.

It is my problem because even I took architecture-known as one of the hardest degree if you will not focus all of your time on it, kinuha ko paring maging varsity sa volleyball. Well, that is because it is really my passion to play since highschool so binabalance ko nalang.

But this always happens. Magkakayayaan sila dahil almost all of them are management course or di kaya ay finance. They don't do plates na dapat isang gabi kung dinudukuan para may ipasa lang the next day.

"Ries naman one time lang please, may sunday ka panaman" wala na akong nagawa ng lahat na sila ay nakatingin sakin at nagmamakaawa ang mga mukha.

I raised my two hands to show them they win. At sumunod nalang sa kanila papuntang locker room. Buti nalang sa school ang game ngayon kaya kinuha ko nalang ang cellphone ko pagkapasok palang sa locker room habang ang mga kateammates ko ay nagsisiunahan na papuntang shower.

"Kuya Ronyo, please tell mom and dad I'll go to hideout pa" sinabi ko nalang at hindi na siya hinayaang magsalita.

Kinuha ko ang towel at dumeretso na sa cr para maligo narin. Mom and Dad are not strict. They work their ass off all day and even night kaya palagi silang wala sa bahay.

Dad is a famous engineer while Mom is a known fashion designer. Dalawa sila ay hindi mahigpit sakin. And both of them spoils me with everything. Kaya naman hindi narin ako nag-abala na ako pa ang magpaalam. Because both of them for sure will say yes, it is okay for me to hang out.