Chapter 9

32 10 0
                                    

Tatlong araw na ang lumipas mula noong huling naka usap ko si Harvey, matapos non ay hindi na kami muling nag kita pa.

Samantalang si Daddy ay naka alis na rin ng bansa. Napaka walang kwenta talaga.

Na settle na rin ang about sa pageant at pumayag ako na ako na ang maging representative ng 4th year, kahit na busy ako sa darating na inter high next month. Wala naman akong choice and at the same time gusto ko rin ng mga pag kaka abalahan.

Litong lito pa rin kase ako sa mga nang yari, Saturday night na ngayon, since walang training bukas at wala rin namang pasok, napag pasyahan kong mag tungo sa Gig Outs kung saan pwede akong makapag libang libang kahit papano.

----

Umupo ako sa malapit sa counter at umorder ng wine, sa unang pag kakataon, gusto kong malasing, at umasa na sa ganitong paraan ay hindi na ako malito pa dahil kay Harvey.

"Nung last time na mag kita tayo, sabi mo, you're not a Bar Girl?"

Lumingon ako sa pinang galingan ng boses, hindi ko sya masyadong naaninag pero pamilyar ang boses nya, tinalikuran at inirapan ko lang s'ya.

"Ano bang pake mo?"
Naiinis na sabi ko at tiningnan ang oras sa cellphone ko, 6:30pm.

"Tss. Ang taray mo naman."

Naramdaman kong lumapit sya sakin, at doon nakita ko na ang mukha nya. Si Neil!

He's wearing a casual plain white shirt together with his black shorts and a pair of adidas black and white shoes. May time pa talaga akong titigan at pag aralan ang itsura nya haha.
His hair look so fluffy, may kaunting buhok na lumalapat sa mahabang pilik mata nya, I'm not so sure pero parang brown ang kulay ng mga mata nya, he has perfect knows, and so kissable lips.

Wait!

What?

Bakit feeling ko pinupuri ko na sya? Hahahaha

"Sorry, stress lang." Nginitian ko sya ng bahagya.

"Na naman?"

Umupo sya sa tabi ko, tsaka ako tumingin ng deretso sa mga mata nya.

Tsaka ako umiling. Ayokong pag usapan.

"Sabi mo rin sakin dati, hindi ka Bar guy? Bat ka nandito?"

Pag iiba ko sa usapan.

"Katulad ng dati, hinahanap ko ang kapatid ko. Halos gabi gabi s'yang nasa inuman."

"Oh? E bakit ikaw ang na momroblema? Bata pa ba yon?"

Tumawa sya.

"Hindi na, binata na yon, pero kase, basta! Haha, oh ikaw? Anong ginagawa mo na naman dito?"

Hindi ko alam kung bakit, pero ang gaan ng loob ko sa kanya.

"Wag mo sabihin saking, bar girl kana rin? HAHAHAHAHA"

Narinig ko na naman ang naka ririndi nyang tawa.

"Tss! Hindi no!"
"Oh e bakit nga? May pasabi sabi ka pa na hindi kana babalik dito, kase magiging malakas kana HAHAHA hindi mo rin naman pala mapapanindigan. HAHAHA"

Nakaka irita talaga yung tawa nya men!

"Wag mo nga ako tawanan! Kung tatawanan mo lang ako, wag mo na lang akong kausapin."

I rolled my eyes, tsaka uminim muli sa black label na hawak ko.
Napatigil na sya sa pag tawa, nakita ko ang pag hawi nya sa buhok nya kasabay ng siryosong pag titig nya sakin.

Better Left Unsaid (On going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon