"bahari ada kisah anak pondokan gewian ny haurrr mengeluh haja hann, kaya kd manarima tu pang lawan nang apa yang di dapat akan tuh, lalu saat itu inya sugihh tapii masih aja mangaluh karenaa ingin harat daripada urangg, dan suatu ketikaa ada seorang pemulung lalu si orang sugih tadi malihat si pemulung tadi, saat itu pemulung lagi mencari barang bekas di depan rumah orang sugih tadi, dan si sugih pun menghampiri si pemulung tersebut, lalu si sugih bepander : "uy tuh napa nang ikm cari"
Si pemulung menjawab : "Ulun mencari barng bekas mang ai hagan di jual hann"
Si pemulung berkata lagi : "nyaman ny pian mang lah sugih sraba kawa pian mang ai hann"
Lalu si sugih setelah mendengar kata kata dari pemulung tadeh, si sugih pun sadar, bahwa dia harus bersyukur apa yang dia miliki saat ini.....Selesaii😇
Kesimpulan : bersyukur lah karena syukur itu adalah merasa cukup apa yang ia miliki......
Tunggu part selanjutnya yaaa 😊😊😊
