Chapter 8
Kung meron man akong nagawang tama para inisin si Jake, ito na yata ang malate. We went out of the house exactly at 6:30 pero dahil sa isang accident sa daan, 7:45 na kami nakarating. 15 minutes late due to heavy traffic. Yung supposed 20 minutes biyahe namin, higit isang oras ang inabot.
Pagdating namin sa room, nagdidiscuss na yung teacher sa harap. No big deal sa akin. Ewan ko lang sa kaniya. Napuno pa ng asaran yung classroom ng dahil doon. Hindi ko maintindihan kung bakit.
Siniko ako ni Katarina.
"Hindi pa nalate 'yan nung mag-isa lang na pumapasok." She teased.
Hindi ko siya pinansin. It was just a boring morning for me. Nung break time, hindi na nakakagulat na umalis si Jake at hindi nagpaalam. Everybody concluded that he's with Pearl. Tapos itong katabi ko, kanina pa ako kinukukit kahit hindi ko pinapansin.
"I have chika nga pala!" She exclaimed.
Pang-ilang beses na niyang sinabi sa akin iyan ngayon. But this time, inilabas niya yung phone niya. Umawang ang labi ko nang makita yung wallpaper niya. Then she entered her password. It's a four-digit PIN. Hindi niya man lang itinago sa akin kaya nakita ko.
1230.
Hilaw ang ngisi ko. That's surely the birthdate of that woman. I can't be wrong.
I looked away. I don't want where this conversation is going to. Tumingin ako sa bintana and unexpectedly saw Jake passing by. Malayo ako sa bintana but the view is enough to see him. He's alone.
"Oh my god." She gasped.
Napalingon tuloy ako sa kaniya. But she pushed my head away and utter something. Dinikit niya yung phone niya sa mukha para ipagkumpara.
"You look like her!" Hindi siya makapaniwala.
Umirap ako. 'Malamang, nanay ko 'yan.' I want to tell her that pero hindi rin naman suya maniniwala. Everyone knows that Safara Jones doesn't have a child.
"Kaya pala you look familiar! You have resemblance with her face! Just her younger version." Tumili siya.
Hindi ko siya pinansin. Binaling ko ang tingin sa bintana ngunit wala na roon ang aking sadya. Sinuklay ko muna yung buhok ko mula sa hati nito pababa bago humarap kay Katarina who is watching my moves.
"I'm so kinikilig!" She said while her palms are on her cheeks.
Kinalikot niya sandali yung phone niya bago itinapat sa harap naming dalawa. She clicked the white button and then took that away from my sight. Hindi ako handa! I probably looked dumb out there!
"Shit. I should post it! I should post it!"
Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. Hindi pwede! It would brought commotions! My Mom would be mad. Ayoko ng issue.
"NO!" I shouted.
She turned to me, halos lumuwa ang mata sa gulat. Matagal bago siya nagsalita. Biglang sumungaw ang makahulugang ngiti sa kaniyang mukha. What the hell is she planning to do?
"Okay. Malakas ka sa akin, e." She winked.
Pero hindi ako naniniwala. May pinaplano siyang masama! I can see it through her smiles!
Biglang may sumulpot sa likuran ni Katarina. Si Wendell who tried to remove the tie of her hair. Pero hindi nagwagi sa higpit noon. Maganda naman si Katarina sa hairstyle niyang palaging naka-bun. Hence, I kept on wondering how she would look if her hair is laid down.
