YANI BAŞIMDA

Kelebek

Sabah kaktığımda kendimi daha iyi hissediyordum.Bu sefer etek giymedim.İki gündür bence etek yüzüne başıma bu olaylar geliyordu.Ayağıma siyah yırtık kotumu üzerine de sarı kazağımı giydim.Siyah bol kot ceketimi ve sarı adidasları alıp mutfağa gittim.Kızlar yoktu.Yemek hazırlamaya başlamışken masada bir not buldum.Kızlar eniştelerim ile dışarıda kahvaltı yapacaklarmış.Bunlar da iyi alıştı ha iyice.Ben yemek hazırlarken kapı çaldı.Açtığımda Ulaş elinde bardakla karşımda duruyordu.Onda da siyah kot ve sarı bogazlı kazak vardı.Gerçekten yakışmış üstündekiler diye düşünüyordum."Günaydın," dedi bende "Günaydın," dedim."Şeyy varsa biraz çay alabilirmiyim,bizde bitmiş de alınca veririm geri," dedi."Tamam,önemli değil geri vermesende olur deyip mutfağa gittim.Çay kabının yanına vardığımda son çayı da ben kullandığım aklıma gelince biraz durakladım ve ne yapsam diye düşündüm.Ulaş'ın yanına gidip " Son çayı da ben kullanmışım,ama istersen gelebilirsin kızlar sizin erkeklerle gitmiş birlikte yapalım kahvaltıyı " dedim."Rahatsızlık vermeyeyim,dünki olanlardan sonra" dedi." Yok,vermezsin rahatsızlık dün oldu bitti,kendini suçlama" diyip gülümsedim."Tamam o zaman ben ceketimi ve çantamı alıp geliyorum" diyip gitti.Kapıyı aralık bırakıp mutfağa gittim.Kahvaltıyı hazırladığım sırada çantası ve ceketi ile Ulaş geldi.Elindekileri alıp benimkilerin yanına koydum.Ben geldiğimde hâlâ ayakta beni bekliyordu."Geçsene," diyip sandalyeyi işaret ettim.O oturunca bende oturdum.Sessiz bir şekilde kahvaltı yaptık ve birlikte evden çıktık."İstersen benimle gel" dedi arabayı gösterip.Kırmak istemedim"Tamam," diyip ön koltuğa oturup emniyet kemerini taktım.Yine konuşmadan okula gittik.Arabadan inerken herkes bize bakıp birşeyler konuşuyorlardı.Biraz utansamda Ulaş umursama gibi bakış atınca gülüp okula girdik beraber.Naz'ı aradığımda daha gelmediklerini söyledi.Bende sınıfa gidip yerime oturdum.Biraz sonra Ulaş geldi.Bu çocuk hep böyle olmak zorunda mı diye düşünüyordum.Nasıl mı diyorsanız.Hem uyuz,öküz,odun bir yandan da çocuk gibi,yakışıklı aşırı karizmatik.O geldikten sonra bütün okulun kızları bizim sınıfa gelip gelip gidiyorlar.Bazen kapıdan bakıp gülüşüyorlar.Geldi,yanıma oturdu.Başıyla selam verdi ve telefonla uğraşmaya başladı.Bende aldım elime telefonu uğraşmaya başladım.Arada da napıyor diye bakıyordum İnstagramdaydı.İnstagramını merak edip adını yazdığımda takipçi sayısını gorünce "Ohaa!" dedim.Şeyy galiba biraz sesli ve bağırarak."İyi misin?" dedi Ulaş bana bakarak."İyiyim," dedim ve geri döndüm.Fotoğraflarına baktığımda çok tatlı fotoğrafları vardı.Galiba bu yüzden takipçisinin %90 ' ı kızdı.Bir an midemde tuhaf bir his oldu.Sanki,sanki kelebek vardı midemde.Bir an ne olduğunu anlamadım.Sonra da telefonu kapatıp sıranın üzerine yattım.

ULAŞ KORKMAZ

Sabahki yaptığım kahvaltı ile epey bir doymuştum.Defne'den öyle bir kahvaltı beklemezdim.Çok şaşırttı beni ne yalan söylim.Sınıfa vardığımda dalgın dalgın camdan dışarı bakıyordu.Yanına varıp başımla selam verdim. Gülümsedi.Ben galiba bu kıza alışıyordum.Ama niye.Bu değişik hisler nedendi.Hala anlayamamıştım. Telefonu çıkarıp instagrama girdim.O kadar istek geliyordu ki bende şaşırmıştım.Birsürü de tanımadığım kızlardan mesaj vardı.Bazılarının profillerine girip baktığımda güzle kızlar vardı.Birazcık çapkın olsamda bunlara karşı hiç birşey hissetmiyordum nedense.Sonra Defne'nin bana baktığını gördüm.Çok meraklı galiba diye düşünüp gülümsedim.Defne sıraya yatınca merak edip Defne' nin profiline girdim.Çok paylaşımı yoktu.Nerdeyse hepsi o kızlarlaydı.Çok yakınlar galiba diye düşündüm.Fotograflara baktığımda çok güzel güldüğünü fark ettim.Birinde habersiz çekilmiş bir fotoğrafı vardı.O da çok güzel çıkmıştı.Sevgilisi varmıydı acaba diye düşünüp biyografisine baktım.Tarih felan yoktu.Okulun adı ve altında da ingikizce bir şeyler yazıyordu;

Star's can't shine without darkness.🐼
(Yıldızlar karanlık olmadan parlayamaz.)