Kapak tasarımı:ZİA_4041♥️
Tesadüf diye bir şey yoktur derler.Fakat öyle tesadüfler vardır ki hayatını değiştirir.Bu kitapta da iki insanı tesadüfler bir araya getiriyor....
Okul bittiğinde eve gidip üzerimi değistirdim.Telefonumu da alıp çıkarken telefon çaldı,Ulaş arıyordu."Ne var!" dedim."Sakin ol güzelim sadece geç kalma çok acıktım ben" dedi sırıttığını buradan hissedebiliyordum."Tamam be kapat!" diyip telefonu kapattım.Rehbere girip Ulaş'ı "BAY GICIK" olarak değiştirdim.Sonra da karşı daireye gidip kapıyı çaldım.Biraz sonra kapı açıldı.Dil çıkarıp girdim içeri.Gülerek peşimden geldi."Mutfak nerde!" dedim biraz sesim çok çıkmıştı."Tamam güzelim sakin ol yenek yapacaksın rahat olman gerekiyor" dedi ve gitmeye başladı.Bende peşinden gittim."Ne istiyorsun?" dedim bunda sakindim."Imm,bir düşüneyim.Mesela mantı açabilirsin herhalde.Bir de köfte ve tabi yanına salata" dedi sırıtarak."Çüş be.Bunların hepsini nerene yiyeceksin?" dedim.Güldü."Yapamazmısın yoksa?" dedi imalı imalı bakıp."Yaparım ama sende hepsini yiyeceksin,tamam mı?" dedim."Tamam" dedi.Yemeği yapmaya başladım.
ULAŞ KORKMAZ
Defne yemeğe çoktan başlamıştı.Tatlı bir telaş vardı onda.Gülerek masaya oturdum onu izliyordum.Arada bana bıçağı gösterip ters ters bakmasını geçersek cok tatlı görünüyordu.Köfteyi yapmıştı bile.Sırada mantı vardı.Karşımda hamurla cebelleşiyordu.Eli yüzü un olmuş,hem komik hem tatlı gözüküyordu.2 saatin sonunda yemek hazırdı.Bende masayı hazırlamıştım.Yemeğe baktığımda hepsi çok güzel görünüyordu.Yemeğe başladığımda ise Defne bana bakıyor ve gözlerimin içine bakıyordu.Gerçekten güzel yapmıştı hakkını yemeyeyim şimdi."Vay be Defne Hanım,siz böyle şeyler yaparmıydınız?" dedim."Yanii?" dedi."Pes ediyorum çok güzel olmuş eline sağlık," dedim.Bir anda sevindi ellerini birbirine vurmaya başladı.Çocukça hareketler yapıyordu fakat bu benim hoşuma gidiyordu.İtiraf etmek gerekirse ben galiba aşık oldum.Başka tarifi yok bunun.
DEFNE KESKİN
"Tabi Ulaş Bey ne sandınız siz beni" dedim meydan okurcasına.Güldü hem de öyle bir güldü ki aklım başımdan gitti be.Galiba,galiba ben Ulaş'a aşık oldum.Onu düşünmeden edemiyorum.Noluyor bana ya böyle.Kendine gel Defne.Ulaş'a baktığımda gülmeyi bırakmış yemeğini yiyordu.Yemek bitene kadar sessizce bekledik.Yemeği yedikten sonra sofrayı toplayıp salona geçtik.Koltuğun üstünde oturuyorduk."Çikolata istermisin?" dedi Ulaş sessizliği bozarak."Anlamadım?" dedim bende."Diyorum ki sıcak çikolata ister misin,yani sever misin?" dedi."Bayılırım" dedim gülümseyerek.O da gülümsedi.Sonra da mutfağa gitti.5 dakika sonra elinde iki kupa bardakla geri döndü.Her taraf çikolata kokuyordu.Gülerek elinden kupanın birini aldım.Çikolatayı tadını çıkara çıkara içmeye başladım.Ulaş'a baktığımda bana baktı ve bir kahkaha patlattı."Ne var noldu?" dedim tek kaşımı kaldırarak."Defne,heryerin çikolata olmuş,çocuk musun kızım sen?" diyerek dudağımı gösterdi.
ULAŞ KORKMAZ
Defne bana bakınca ben de ona baktım ve gülmemek için kendimi zkr tutsamda sonunda gülmemi durduramadım.Dudaklarının her yeri cikolata olmuştu.Defne'ye söylediğimde yüzü kızarmış bir şekilde dudağını temizlemeye çalısıyordu.Dudağının kenarında biraz çikolata kalmıştı.Yanına yaklaşıp elimle çikolatayı temizlemeye çalıştım.Bir an çok yakın olduğumuzu fark ettim.Ve dayanamayacağım galiba.Defne'yi öpmeye başladım.Bana karşılık vermedi.Şaşırmıştı galiba donup kaldı öylece.Tam o anda kapı çaldı.Ayrıldım.Yüzü kızarmış ve şaşırmıştı."Be ben bakarım" dedi kekeleyerek.Hızlıca yanımdan kalktı ve gitti.
DEFNE KESKİN
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
