(A/N: may bago po kasi akong book na binabasa hihih . So here the update ^-^)
Sometimes your heart needs more time to accept what your mind already knows at hindi ko alam kung kailan mangyayari yun dahil wala namang alam ang puso ko kundi tumibok at dugo lang ang laman nito. Kaya hindi ako makakapayag sa hinihiling ni daniel,kahit masyadong masakit at paulit ulit niyang sinasabi sa akin ang desisyon niya hindi ko magawang tanggapin dahil alam kong nadadala lang sya ng emosyon at hindi makapagisip ng maayos .
Oo nasaktan ako dahil naniwala sya sa mga yun na hindi pinapakinggan ang paliwanag ko but there's a part of my brain that keep on nagging me and lagi niyang isinisigaw sa akin na hindi ako pwedeng umiyak na lang at tanggapin ang sinasabi niyang break up na hindi pa ako nakakapagpaliwanag,i don't care what people think of me,what other people says ang kailangan ko ay makausap sya at sabihin ang panig ko kahit nasasaktan ako sa hindi niya pagpansin sa akin at sa hindi pagsagot sa mga text at calls ko .
Iniintindi ko sya dahil sabi ng cerebrum ko na ganyan talaga ang mga taong nasaktan,nabubulag sa katotohanan at walang ibang pinaniniwalaan kundi ang sarili niya . Kaya ang kailangan ko lang gawin ay makausap sya at maayos ang problema na ito alam kong isa lang itong twist sa love story namin at kailangan kong maayos agad .
"Daniel!" Napahawak ako sa tuhod ko dahil sa hinihingal pa ako . Leche to ang bilis maglakad pasalamat sya mahal ko sya . Humarap lang sya sa akin ngunit tumalikod din agad ni hindi pa ako nakakaget over sa malayong tinakbo ko tapos tinalikuran na ako agad .
Halos isang linggo ng nangyayari to. Susunod ako,hahabulin ko sya para makausap pero hindi naman niya ako papansinin then tatalikuran,sasama sa kabarkada niya,hindi ako papansinin kahit anong papansin ko . Naiintindihan ko naman sya dahil YUN ang pagkakaalam niya ng totoo .
Pagkatapos na pagkatapos ng class ko pumunta ako agad sa building nila daniel at hindi naman ako naghintay ng matagal dahil nakita ko na sila na lumabas na rin .
"Daniel! " nakangiti kong kaway sa kanya pero nilagpasan lang niya ako ng tingin at naglakad pababa ng hagdan
Napabuntong hininga na lang ako at ngumiti ulit. Kinawayan ko sila adrian at den pati na si zai na tahimik din na naglalakad . Sinabayan ko si daniel na maglakad at nakangiting sinilip ang mukha niya .
"sabay na tayo maglunch daniel " sabi ko pero wala akong nakuhang response kaya ibig sabihin pumapayag sya na makasabay pa din ako napangiti ang loob ko sa isipin na iyon at nabigyan ako ng lakas para ipush ang paguusap namin mamaya . Susubukan ko ulit .
"christine ano kakainin mo ?" tanong sa akin ni den na ngayon ay nakatayo at papunta na sa may stall .
"ayy nako ako na lang magoorder ng kakainin natin,umupo na kayo. daniel ano gusto mong kainin? yung paborito mo ba ? osige wait lang kayo guys " masiglang sabi ko at nakangiting tumalikod para kumuha na ng kakainin namin buti wala pa sila vanessa kundi baka mawalan ako ng gana kumain .
bumalik ako na dala dala na ang pagkain at umupo sa tabi ni daniel . tumingin ako sa kanya kung ano ang reaksyon niya pero nanatili lang syang tahimik ni hindi man lang ako nilingon kahit pagalit lang okay na ako namimiss ko na kasi ang babe ko eh .
"daniel gusto ko sana magusap tayo pagkatapos natin kumain" casual lang ang pagkakasabi ko para hindi ako kabahan
"wala akong gana kumain" sabi niya sabay tayo sa upuan kaya napatigil ako sa pagsubo at napatingin na lang sa kanya
"wala ka pang nakakain ah" sabi ko at uminom ng tubig pero diretso lang sya na naglakad palabas alam kong iniiwasan niya ako pero ako lang naman ang nagiinsist na sumunod kahit na wala akong napapala gusto ko lang talaga syang makausap
BINABASA MO ANG
Once is Enough (ON HOLD)
Romancewalang makakaintindi sayo hanggat hindi sila ang nasa posisyon mo . ipapaalala ko lang na may mga parte ng storyang ito na hindi angkop sa mga bata at inosente o feeling inosente .
