GOODBYE (Completed)

19

KABANATA 19:

"At pag walang wala ka na tandaan mo, meron kang ako!" he shouted.

Mabilis akong lumingon sakanya. Nagliwanag ulit ang paligid dahil sa fireworks. I saw tears falling in his eyes.

Napakurap kurap ako. Kinurot ang puso ko habang nakikita syang umiiyak.

"Wala yata akong ginawa kundi saktan ka Michael" he said while staring at me.

Pinunasan ko ang luha nya. Umiling iling din ako bilang sagot.

"You makes me laugh, you kisses my forehead, you are always saying sorry, you makes an effort, you always holding my hands, you always understand me" I stop. Mas hinigpitan ko ang hawak sa pisnge nya. "At yun ang pinakamahalaga sakin, kahit ilang ulit mo ko saktan"

Pinagdikit ko ang noo namin. Tumulo na rin ang luha ko. He smiled with pain on it. Pinagdikit ko naman ang ilong namin. Napalunok ako.

"Mahal kita Shaun, mahal na mahal! At kung dadating araw na mauubos ako, alam ko ikaw ang pupuno sakin ulit" I said before kissing him.

Matagal bago kami humiwalay. Hindi sya gumalaw, ganoon din naman ako. Hinayaan lang namin ang labi namin na magkadikit. Habang tumutulo ang luha.

Isinandal nya ang ulo nya sa balikat ko pagkatapos. Duon sya umiyak ng umiyak. Hinaplos ko ang ulo nya.

"Walang wala na ako Michael, I need to full myself before fulling you again" mas humikbi sya.

Napapikit ako. Hinayaan ko ang sarili ko na umiyak ng umiyak. Ganoon din sya.

"gawin mo na lahat Shaun para mapuno ka. I want to back. I want you again beside me."

Humikbi ako. He is leaving. I know that from the start when he give me a bracelet. Alam ko na iyon pero hindi ko pinansin. At kung kailan mahal ko na sya duon parang lumalayo sya.

"I'm sorry!" he sobbed again.

Hindi ako umimik. Nanatili akong nakayakap sakanya. Hinayaan ko rin ang sarili ko na mas humikbi.

Hindi ko pa kayang mawala sya. Hindi nya ako hinanda. Hindi ko kaya....Hindi ko kayang umalis si Shaun.

Hindi ko pinansin kung bumalik na ba ang mga kasama namin. Wala din naman akong pakealam. Gusto ko muna manatili ng ganito. Kahit umiiyak. Kahit parang –

"Michael?" he called me.

"Hmm?"

"Mahal kita" he whisper.

Humikbi ulit ako. Humiwalay sya sakin. Pagkatapos ay pinunasan ang luha ko. Ngumiti sya ng pilit.

"Sinabi ko naman sayo diba, hindi ko kayang nakikita kang umiiyak!" pinatigil nya ako.

"Mahal kita" I ignored what he said.

Niyakap ko sya ng mahigpit. Binaon ko ang mukha ko sa dibdib nya. Inalo naman nya ako. Pinunasan ko ng ilang ulit ang pisnge ko na nababasa ng luha.

Sinuklay nya ang buhok ko. Pagkatapos ay hinaplos ang likod ko. Paulit ulit na yung ginawa. Hanggang sa maging maayos ako. Tumigil ako sa paghikbi. Pagkatapos ay tumingin sakanya.

He smiled. Inilagay nya sa ilalim ng tenga ko ang mga buhok ko na humaharang sa mukha ko. Then leaned on to me to kiss my forehead. Naging matagal yun.

"Shaun?" tanong ko.

"Yes, my love" he said.

"I want to sleep Shaun" I said.

Tiningnan nya ako ng seryoso at tumango. Pagkatapos ay ngumiti at inihilig ang ulo ko sa balikat nya.

"I wanna know

Who ever told you I was letting go

The only joy that I have ever known

Girl, they were lying"

I heard him singing while combing my hair. Napangiti ako.

"Just look around

And all of the people we used to know

Have just given up, they wanna let it go

But we're still trying."

Cold voice yet I feel comportable.

"So you should know this love we share was never made to die.

I'm glad we're on this one way street just you and I

Just you and I"

I want to cherish him, feel him, and love him.

"I'm never gonna say goodbye Cos I never wanna say you cry,

I swore to you my love would remain And swear it all over again and I

I'm never gonna treat you bad Cos I never wanna see you sad

I swore to share you joy and your pain, I swear it all over again"

I'll love this guy, all over again no matter what.

"I'm sorry!"

I heard him before I got dozed in sleep.

Nagising ako sa malakas na hikbi ni Athena. Narinig kong sinigawan pa sya ni Levus pero hindi sya tumigil. Naramdaman ko ang malakas na hangin. Sigurado akong nandito parin kami.

Kinusot ko ang mata ko at bumangon. Naramdaman kong nagulat ang sinasandalan ko. Tiningnan ko kung sino at nagulat ng makitang si Athena yun.

Gulat na gulat sya ng makitang nagising ako. Pinunasan nya ang mata nya. Pagkatapos ay pilit na ngumiti.

Inilibot ko ang tingin ko sa paligid. Nasa burol parin kami. Umaga na pero hindi pa naman masyadong mataas ang araw.

Tumingin ako kay Levus, seryoso lang syang nakatingin sa city habang nakasandal sa hood ng van. Inilipat ko ang tingin kay Jairrus na sumisipa ng bato habang nakataligod ng bahagya sa akin. Bumaling naman ako kay Luhence, nasa cellphone ang atensyon nya at halatang stress na sya, bumaling sya sa akin ng maramdamang nakatingin ako, pilit syang ngumiti. Lumipat ang tingin ko kay Khairro, nakasandal sya sa puno habang nakatingin kay Levus. Lumunok ako, itinuon ko naman ang atensyon ko kay Hazel, namumugoto ang mata nya habang diretsyong nakatingin sakin, nginitian nya rin ako. I don't smile back. Naluluha ako.

Tumingin ako kay Athena, namumugto rin ang mata nya. Humihikbi pa sya ng kaunti habang nakatingin sakin. Kinunotan ko sya ng noo ng mas lalong humikbi sya.

"Michael" she is sobbing.

Napasinghap ako.

"Athena, please!" Levus shouted.

Lumipat ang tingin ko sakanya. Nakapamulsa syang lumapit sa amin. His emotion is emotionless. Napailing iling ako.

"Michael Let's go!" pag-aaya nya.

Inilahad nya ang kamay nya. Napalunok ako bago tanggapin yun at tumayo. Mabilis ko syang niyakap. Hinayaan nya lang ulit ako.

"Michael" Athena called me again.

Nilingon ko sya. Tumulo na ang luha ko. Humihikbi na syang nakatingin sakin habang tumatayo.

Nang magpantay kami ay hinawakan nya ang braso ko. Pagkatapos ay mabilis akong niyakap. Pareho kaming humikbi sa isa't isa.

"Athena, where he is?" I asked controlling my sobbed.

"M-Michael I'm sorry" she said.

"Please" I beg her.

Mas humikbi sya ng marinig ang sinabi ko. Hinawakan nya ang pisnge ko at unti unting pinunasan ang luha ko.

"He said that he doesn't want you to cry." tanong nya.

Umiling iling ako. Mas lumuha pa. Hindi alam kung ano ang sasabihin.

"Michael, he already left" she said. Niyakap nya ako ng mahigpit "He left without saying his goodbye"