touch of the sun ↬ markhyuck

yolun sonuna açılan kapı

30.05.2020

  Bölüm başlığı gibi görünen bir başlık olabilir ancak final bölümünde yaptığım konuşma yeterli gelmediğinden yayınladığım bir bölüm bu ve aslında özel bölüm yayınlamayı, bundan on beş yıl sonrasına kadar gitmeyi düşündüm ancak zorla güzellik olmuyor! Bu kitapta zar zor bulduğum ilhamı çoktan kaybettim.

Bu kitabı bazen açıp okuduğumda AĞAĞAĞAĞ ÇOK ACEMİCE, BURADA NE OLUYOR, BUNU BEN Mİ YAZDIM gibi şeyler düşünmeye başlıyorum ama asla nefret edemiyorum bu kitaptan çünkü acemilik eseri gibi bir şey benim için.

Yazarlık konusunu gerçekten çok ciddiye alıyorum. Kendimi güzel yazmak için zorluyorum ama henüz kalemimden istediğim kadar güzel kelimeler dökülmüyor.

Ne kadar olağanüstü bir iş çıkarmasam da bu kitapta hala okuma listelerine ekleyen ve istediğinde açıp bu kitabı okuyanlar var bu yüzden bunu okuyan ve beğenen herkese çok teşekkür etmek istiyorum. Kitabı benim dışımda birileri okumaya başladığında nasıl heyecanlandığımı gerçekten anlatamam. Yapılan yorumları okurken aptal gibi sırıtmaktan suratımın nasıl sancıdığını da.

Söylemeden geçemeyeceğim iki tane fic festivaline katıldım. Bu sıralar herkes ficfestler düzenliyor ben de benim neyim eksik diyerek katılıverdim ama her an vazgeçebilirim.

Son olarak kitapta aktarmak istediğim hislerden ve düşüncelerden bahsetmek istiyorum.
Başta sevgiden bahsettim. Hem tatlı yönlerini hem de acı verici yönlerini anlatmaya çalıştım. Hyuck ve Hyerin'in ilişkisindeki ve diğerlerinin arasında kurulan ilişkilerdeki sorunları anlatmak istedim. Saygıyı anlatmaya çalıştım bir yerde de. Mesela Mark'ın Hyuck'u ne kadar sevse de ona ve hayatına onun isteği dışında dahil olmamasını, sevdiği kişiye ve ilişkisine sonuna kadar saygıyla yaklaşmasını... Hyuck'u maalesef çoğu yazarın yaptığı gibi kafası bomboş ve tek düşündüğü aşk meşk işleri olan biri yapmamaya çalıştım ne kadar başarılı oldum bilmiyorum. Hyuck'a olabildiğince gerçek Lee Donghyuck gibi karakter yaratmaya çalıştım. Mark tamamen gerçekten farklı olsa da... Hyuck'un canının istediğini yapan ve büyüdükçe değişen bir çocuk havası vardı bana kalırsa. Çok özgürdü. Çok insancıldı. Duygularını dibine kadar yaşıyordu. Yapmacık değildi. Dürüsttü. Kısacası mükemmeldi. Kitap boyunca en sevdiğim karakter oydu. Ayrıca kitapta Moon diye bir karakterden de bahsettim. O da hikayeye başka bir yaşam katmak içindi. Çünkü kimsenin hayatı sadece aşktan, üzücü duygulardan ibaret değil. Hepimizin hayatında garip arkadaşları var. Toplum algısının tamamen dışından gelen arkadaşlar. Barışçıl, eğlenceli, özgün karakterler. Kendi hayatındaki çizgileri kendisi çizen cesur bir karakterdi Moon. Johnny'e karşı da bir takım hisler besliyordu. Pek ciddi olmasa da bu hisler dmkxlclcfl
Ve hayatın ne kadar güzel olduğunu anlatmaya çalıştım. Çünkü buraya geldiysek ve karşımıza sürekli kötü insanlar ya da hatalarla dolu yollar çıksa da yaşamaya tüm gücümüzle devam etmeliyiz. Aşk acısından ölsek de, sürekli yalnız hissetsek de bu dünya denen kafese sıkıştık. Kafesin demirlerini kıramasak bile en azından bükmeliyiz. Bu hayatta kaybeden pes edendir. Bir kişinin öttürmeye başladığı ıslık milyonlarca kişi tarafından devam ettirildiğinde bir çığlığa dönüşür. Bunu da unutmayın lütfen.

...

Karman çorman cümleler KURUYORUM!

Neyse canım bence siz beni anlıyorsunuz ldldlcpvpv

Buraya kadar gelip okuduğunuz için teşekkür ederim.

Kendinize iyi bakın, hoşçakalın. 🙆🏻‍♀️

BİR DEE touch of the sun ismiyle aratırsanız bulabileceğiniz bir playlist hazırladım spotify'da. Profilime, duvarıma falan eklerim.

AY NEYSE BE HOŞÇAKALIN!

18.06.2023 

şarkı koymayı unutmuşum galiba bu bölüme o yüzden gelecekten gelip geçmişte küçük bir değişiklik yapma gereği duydum. medyadaki şarkı bebeğim gibi sevdiğim bir arkadaşım 'bu şarkıda aklıma sen geliyorsun' dediği için özellikle seçildi. teşekkürler. 

[mm; son feci bisiklet - bikinisinde astronomi]