The Black man and The Pink Lady(Book 1)

Chapter 16

Chapter 16
Goodbye Bebe ko

Its alomst 1 o'clock in the morning

Di ako makatulog simula ng mag12 ewan ko nga kung bakit.........

Bumaba muna ako sa kusina para kumuha ng tubig uhaw na ko eh.

Nang nasa hagdan na ko narinig kong may nag-uusap sa may kusina.

Sinilip ko sandali pero di ako nagpapakita........

Conversation nila

" Ma,please wag ka nang umayaw,sumama ka na sa Hong Kong magagamot yang sakit mo may sapat silang teknolohiya dun"
"Paano tong bahay natin?"
"Ma,wag mong alalahanin ang bahay natin lagi namang pupunta si Aki dito para tingnan tingnan tong bahay"

"Si Aki?"~ Ako

"Oh sige ganito na lang sasama na ko sa inyo pero dapat hindi malaman ng kapatid mo ang sakit ko"

Di ko na napigilan ang pag-iyak kaya bumaba na kong tuluyan.

"Ma,a-anong sakit?"

"Ja-Jack kanina ka pa?"

"Ate wag mong ibahin ang usapan,Ma ano pong sakit"sabi ko habang tumutulo na ang luha ko.

"A-anak wala,walang sakit si Mama"

"Ma wag nyo naman po akong gawing tanga kasasabi nyo lang po na dapat di ko malaman na may sakit kayo"

"A-anak..."

"Ma please"

"MAY BRAIN CANCER SI MAMA,AYAN ALAM MO NA MASAYA KA NA?"sigaw ni Ate

Bigla naman akong nanlambot at bigla na lang akong napaupo sa sahig. Tumingala ako para tingnan si Mama

"Ma,kaylan pa?"

"2 months ago kaya nagplano ang Ate mo na umalis tayo,sabi ng doktor sa Hong Kong pwede akong magpagamot yun lang ang bansa na pwedeng makagamot sakin at yun lang din ang pinakamura"

"Ma bat nyo naman sinikreto sakin"

"Kasi alam naming masasaktan ka" sabi ni Ate habang nakatalikod si Mama naman nasa likod ko.

Tumayo ako agad at niyakap si Mama.

"Ma,mahal na mahal ko po kayo sorry po kung nagalit po ako"

"Alam ko anak,hindi madali ito para sayo pero kayanin mo hayaan mo magagamot si Mama ha,magagamot si Mama"

Niyakap ako ng mahigpit ni Mama at naramdaman kong  yumakap di si Ate.

Pagkatapos ng iyakan namin nag-ayos na kami.

Pag dating ng 2:05 lumabas na kami at nakita ko namang may kotse sa labas.

Biglang nagbukas yung pinto sa driver's seat at nakita ko si Aki.

Oo nga pala ako pa lang ang nasa labas si Mama nasa CR si Ate papalabas na rin.

"Aki?"

"Uy Jack"

"Bat ka nandito?"

Biglang lumabas si Ate Shinowie.

"Sya maghahatid satin sa Airport"

"Ha?Bakit?"

"Anong bakit ka dyan eh sino pang maghahatid satin,mag-aabang pa ba tayo ng taxi"

"Oo nga naman anak uso ngayon ang taxi driver-holdaper ,mabuti na't kung si Aki eh ligtas tayo"

Di na lang ako kumibo eh ano pa bang masasabi ko...

Psttt........

Psttt........

Psttt........

Nakita ko si Mike sa may bakod.

"Alis na kayo?"

"Oo nga eh"

"Bat di mo man lang ako tinext"

"Beh sorry ha nagka-dramahan pa kasi"

"Dramahan"

"Kaya pala kami pupunta sa Hong Kong kasi may sakit si Mama"

"Ha? May sakit ang Mama mo?"

"Oo eh"

"Jack alis na tayo" -mama

"Pano na so hanggang dito na lang"~Mike

"Hindi,hindi hanggang dito na lang magkikita pa tayo ha"

"Babalik ka ha"

"Oo babalikan kita"

Bigla naman akong niyakap ni Mike ng mahigpit

"Mamimiss kita Jack"

"Mamimiss din kita Mike"

Umalis na ko sa pagkakayakap nya at biglang....

*Muah*

Nangyari ulit pero sandali lang mga 2 sec. lang.

Pumasok na ko sa kotse pero pagpasok ko binuksan ko agad yung bintana at sumilip ako sa labas.

Nakita ko si Mike na nakangiti at nagwave sakin

Nagwave naman ako pabalik.

Ini-start na ni Aki yung kotse.

"Mamimiss kita bebe ko!" sigaw ni Aki.

"Mamimiss din kita bebe ko!" sigaw ko pabalik.

Pagkatapos nun sinarado ko na yung bintana.

°°°°°°°°°°End Of Chapter°°°°°°°°°°

Y A P V A M L H D R

    Goodbye Kurmin family.

Happy trip!!!

#Muah!