Chapter 1

483 21 5
                                    

Author's Note: Did you enjoy the prologue? I promise, this series is not a waste of time. I apologize for the epilogue of book 1 but things happens for a reason and that is because I want you to read a unique story, a masterpiece. Also, I'm working hard, I may be an amateur writer for now but someday, I will be someone's favorite author. Don't forget to vote and share! I will always remember my first set of loyal readers, I love you.
____________________________________

                IT took me hours to finally arrive in Sariaya, Quezon. Ginabi na ako actually, masyado itong malayo sa Makati which is where my office is located. Pinark ko ang sasakyan ko sa garahe. Mabilis na bumukas ang pinto ng cabin, narinig marahil ang ugong ng sasakyan ko.





“Magandang gabi po Nanay Seling.” Bati ko sa ginang nang maka-baba ako sa sasakyan.



“Magadang gabi rin Lissandra. Dito kaba mag-papalipas ng gabi?” Tanong naman nito.



“Opo.” Sagot ko at pumasok na kami sa loob.




Everything looks the same, kung ano ito nang iniwan namin ni Zyver ay ganun pa rin. Nag-hire ako ng caretaker para pangalagaan ito at sina Nanay Seling iyon at ang apo nitong si Paulo. Walang bumisita sa lugar na ito mag-mula ng mamatay si Zyver tila ba walang pake ang mga kamag-anak nito sa lupain.




Naupo ako sa sofa, gumaan bigla ang pakiramdam ko. This is indeed my haven, our haven. If you’re wondering what happened when I escaped from the guys who killed Zyver, this is what happened.




                      FLASHBACK
Mabilis kong tinakbo ang gubat, hindi ko alam ang direksyon na ito pero wala na akong paki-alam. Takbo ako nang takbo, wala na rin akong makita dahil sa bumubuhos na luha sa mga mata ko. Kailangan kong balikan si Zyver pero paano?! Sa dami ng iniisip ko ay parang wala na ako sa sarili.



Nag-balik lang ako sa realidad dahil sa busina ng sasakyan. Napahiga ako sa kalsada, hindi ko na nalaman na nakaabot na ako sa roadway. Hinang-hina ako, physically and mentally.



Narinig kong bumukas ang pinto ng sasakyan ng muntik maka-bangga sakin. “BOBITA KABA?! BAT KA PARANG LUKARET NA NAG-TATAKBO SA KALSADA?!” Singhal nito sa akin. Nilingon ko ito, it was Yesenia.



“Ate Liss?! Putangina, bobita nga!” Sabi nito at lumapit sa akin. Natahimik naman sya nang makita kung anong itsura ko. Inalalayan nito ako at sinakay sa sasakyan.





I told her what happened at mabilis naman nitong pinatakbo ang sasakyan paalis dito. Dinala nya ako sa bahay nila, there she told me that the culprit behind the murder of my parents was my dad’s bestfriend. It was my brother, Ryke who told them everything he heard. Lalo akong nang-hina, the people that we trusted so much betrayed us more than an enemy can do.





My family locked me up in my room that’s because I keep on insisting on coming back to Quezon. I wanted to know what happened to Zyver, atleast to his body. I want to give him a proper burial. Humagulgol ako, napaka-daya. Bakit kinukuha lahat ng mahal ko sa buhay?

           END OF FLASHBACK




There, I promised to never fall inlove again. Binalikan ko yung lugar kung saan ko huling nakita si Zyver but his body was no longer there. I even hired an investigator to find out any news about a dead man with scars on his face. He gave me set of photos of men with the same description but none of those was Zyver. I told him to look for any information about a man named Zyver then I realized, I don’t even know his surname. The investigator looked it up but it’s just like no one named Zyver existed, like his whereabouts were deleted even Amanda’s.





I was left confused and broken. I couldn’t even give him justice and a proper burial; I’m such a useless girlfriend. I stood up from being sat on the sofa at may kinuha sa kitchen cabinet, candles and matches. Nag-paalam ako kay Nanay Seling na lalabas muna ako at nag-tungo sa ilog.





Tumayo ako sa exact spot kung saan namatay si Zyver. Sinindihan ko ang mga kandila, pagka-tapos ay naluhod at nag-dasal. Apat na taon kong ginagawa ito at ang laman lagi ng panalangin ko ay sana magka-himala at bumalik sya.





“Lord, I promise to be a good girl just please let me see him kahit sa panaginip lang.” bulong ko. May sasabihin pa sana ako ngunit I felt like someone is staring at me. Napa-tayo ako at nilinga-linga ang paningin.




Sa medyo may kalayuan ay may natanaw ako, a pair of green eyes. Sa kulay nito ay kitang-kita ito sa dilim. Napa-tigalgal ako.




“Zyver?” bulong ko sa hangin.

MBTB BOOK 2: Taming The Little MonsterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon