Benden kaçışının ikinci günü. Tüm gün hiçbir şey yemedim, sen de yemedin dikkat ettim. Saçlarım başımın üzerinde hepsi birer kılıç gibi hissettiriyor. Gözlerim birer kan çanağı, hiç uyumadım. Ellerim titremeye başladı ve bitkinim, bugün sen de neredeyse bayılıyordun. Gözlerin kararıp da piyanomun oraya doğru bedenin düşeyazdığında ellerim notaları çalmayı aniden durdurmuş ve yanına gelen Taehyung ile yüreğime yayılan korkuyla bakmıştım sana.
Senin acı çekiyor olman benim için ızdırap. Beni görmüyor olman benim için ayrı bir işgence.
Sonra beş dakika herkes durduğunda yanına gelip, iyi olup olmadığına baktım. Ve bana gülümseyip, endişelenmememi söyledin. Artık eminim. Sana yenildiğimi biliyorsun.
Seni bırakıp geriye gitmem gerektiğinde bana bakıp,gerçekten gözlerimin içinde korkumu gördüğünde gülümsedin ve ben geriye, kahverengi piyanomun başına döndüğümde yüreğimdeki korkuya engel olamamıştım...
Benden kaçışının ikinci günü. Kendimi kaybetmiş gibi hissediyorum. Gözlerimin önündesin ama beni reddediyorsun. Çıkışta seni yakalamaya çalıştım ama bir anda kayboldun. Hoseok da bana biraz soğuk davranıyor ama çok fazla uzak duramadan hemen koyveriyor kendini. Neden bu kadar bitkin durduğumu sordu bana yüzünde gerçek olduğunu bildiğim bir endişeyle.
"Hastayım." dedim ben de ona. Yalan değil cidden hastayım,kendimi bitkin, üzgün ve kırgın hissediyorum. Senin yüzünden. Senin yüzünden bu haldeyim ve sen de üzgünsün,sebebi ben değilim.
Aynı şekilde Jimin, yardıma ihtiyacın olursa ben buradayım. Omzumda ağlamana izin veririm, seni sararım ve uyuyana değin bırakmam. Kucağıma alır ve sana ninniler söylerim. İnan, seni mutlu etmek için, kendi neşemi bile veririm. Çok güzelsin. Sık sık bunu düşünüyorum. Bugün eski gösterilerinden birisinin fotoğraflarını buldum ve arasından en sevdiğimi seçtim, gözünün altından, dudaklarına hatta boynuna kadar uzan gök kuşağı çizilmiş bir fotoğraf. Gök kuşağının değdiği yer yerden öptüm fotoğrafı.Onu bu defterin dış kapağına yapıştırdım ve üzerine eğik yazımla yazdım; en güzel gözyaşlarım.
Sen benim en güzel gözyaşlarımsın...
Ama ne kadar ağlasam da seni bir türlü tüketemiyorum. Göğsümde öylesine derindesin ki seni söküp atamıyorum. Canımın acısına dayanıyorum da seninki acıdığında katlanamıyorum. Bilmiyorum,ne yapacağım? Seninle ne yapacağım? Sensiz yapamıyorum, sensiz yapamıyorum bu çok kötü. Anlayabiliyor musun beni? Eksiğim. Noksanım, bitmişim ve ayağa dahi kalkamıyorum.
Çok yoruldum ve komik ki daha başlamadık bile. Daha, tanışmıyoruz bile...
Merhaba Park Jimin, ben Min Yoongi sana deliler gibi aşığım.
Gözlerinin kısılışını ve saçlarının alnına düşmesini seviyorum. Dudaklarının kalınlığını ve dişlerinin çarpıklığını seviyorum. Ellerinin küçüklüğünü ve sahnede devleşmeni seviyorum. Taytının içinde havaya sıçramalarını ve bir kelebeğinki gibi yere konuşunu seviyorum. Seni ve dahil olduğun bir çok şeyi seviyorum.
En çok da bu acıtıyor ya... Senin dahil olduğun bir çok şeyi seviyorum. Ama bir kendimi sevemiyorum, çünkü sen de beni sevmiyorsun.
Min Yoongi.
9 Mayıs 2020 | 23:45
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
