SIKINTILI |Texting|

SIKINTILI|FİNAL

Selam can içleri.

Bu zamana kadar benimle gelen herkesi bu bölüme satır arası yorumlarına davet ediyorum.

Bölüm sonunda buluşalım olur mu?

~~~

Başak

Bir iki aydır düzenli olarak fizik tedaviye gidiyordum.

Pardon gidiyorduk.

Atakan beni bir kere yalnız bırakmamıştı.

Bugün son tedavimdi.

İlk zamanlardaki bıkmış, pes etmiş Başak yoktu şu an.

Umutlarım arttıkça adımlarımı da düzeltmiştim.

Umut önemliydi.

Umudunuz olmadan şu hayatta bir hiçtiniz. Bunu en iyi bilenlerden biriydim.

Beni izleyen Atakan'a baktım.

Beni izlerken elini yanağına yaslamış gülüyordu.

Aştığımız yolların mutluluğunu yaşadığını biliyordum. Çünkü aynı mutluluğu ben de yaşıyordum.

Son adımlarımı da attığımda fizyoterapistim Suna güldü. Resmen yakın olmuştuk.

"Çok iyi iş çıkardın Başak. Gerçekten hiç bıkmadın ve artık rahatça yürüyebileceksin eskisi gibi." dediğinde gözlerim doldu.

"Teşekkürler Suna. Desteğini es geçemem."

Eliyle omzuma hafifçe dokundu. Atakan ve bana gülüp odadan çıktı.

Sevdiğime baktım. Gözleri ışıldıyordu. Hala yanağı elinde beni izliyordu.

"Seni sonsuza kadar izlerim biliyor musun? Düşersin ama kalkarsın, yorulursun sonra güçlü uyanırsın, bıkarsın yine de devam edersin ve bu adam sana her seferinde hayran kalır, seni sabahtan akşama kadar izler tekrar tekrar sever." dediğinde gözlerim iyice dolmuştu.

Ağlatacaktı beni!

"Mimar hanım kalbimde nasıl bir sevgi tasarladınız da yeriniz bu kadar sağlam acaba?" dediğinde güldüm.

Gözümden yaşlar akarken bir yandan gülüyordum.

(5.Bölümde ikisinin de okuduğu bölümün mimarlık olduğu söylendi, unutanlar olabilir diye yazayım dedim. Daha mimar olmadılar ama okuyanlara da denir ya öyle işte sbdmnxkdj)

Atakan olduğu yerden kalkıp yanıma geldi. Elini bana uzattı.

"Benimle son psikoloji tedavinize de gelir misiniz hanımefendi?" dediğinde elini tuttum.

"Hay hay gelirim efendim. Yine deniz kenarı mı?" dediğimde başını iki yana salladı.

"Hayır bugün ormana gideceğiz. Hep mavilere baktık biraz da yeşillerde huzur bulalım." diye konuştuğunda yavaşça adımımı ona doğru atıp kollarımı boynuna doladım.

"Sen yanımda olunca ortam hep huzurlu biliyorsun değil mi?"

Alnını alnıma yasladı.