Dag 189

56 5 2
                                    

"Ga weg !" Schreeuwde Shay.
"Geef haar gewoon aan mij soldaatje, dat is voor iedereen makkelijker" reageerde hij fel.
Ik zag Shay zijn spieren opspannen en met zijn handen vuisten maken. Hij zette zijn rechter voet naar voor, klaar om aan te vallen, maar dan slaagt hij zo hard met zijn vuist op de grond totdat er een scheur ontstaat. Heeft hij nu net de aarde gescheurd door er op te slagen met zijn blote vuist ?!?! En dan dacht ik dat het niet vreemder kon, oh ja toch wel, want dat schepsel aan de andere kant veranderd even in een wolf met messcherpe tanden, fijn. Wanneer ik wil opstaan zie ik wolfmans naar me kijken en komt hij recht op me af. Eerst stapt hij en dan rent hij zo snel dat ik hem zelfs niet zie. Ik krijg ineens een gevoel dat ik nog nooit heb gehad, het is alsof ik alle kracht in de omgeving voel en kan besturen. Mijn handen gloeien van kracht en wanneer wolfmans op me wil springen, gaat alles in slow-motion. Shay probeert me te waarschuwen en ik verzamel alle kracht en duw die kracht zo hard naar voor dat er soort schild ontstaat dat voor me staat. Ik duw nog harder en dan voel ik een schok die zo veel pijn doet dat mijn botten lijken te smelten, ik val op mijn knieën en zie wolfmans. Hij ligt tegen 2 omgevallen bomen 20 meter bij me vandaan, zijn ogen staan nog wijd open van schrik en zijn vacht is helemaal verbrand. Shay kijkt me geschrokken aan en de tijd neemt terug zijn gewoon tempo aan. Shay loopt naar me toe en gaat voor me knielen, hij neemt mijn handen en bekijkt ze. Ik schrik ervan, ze zijn net zoals wolfmans zijn vacht helemaal verbrand, of nee beter gezegd ze staan letterlijk in brand. Shay sluit zijn ogen en ik voel de magie om hem heen kolken en tot slot koelen mijn handen af en zijn ze weer zoals daarvoor. Ik wacht eventjes voordat ik iets zeg om alles op zijn plaats te krijgen.

Shay en ik hebben krachten
Wolfmans kan in dieren veranderen
Ik heb wolfmans vermoord
Shay weet iets dat ik niet weet
En ik weet 100% zeker dat het te maken heeft met mij

"Shay" fluisterde ik
Shay sloeg zijn armen om me heen en ik begon te rillen. We bleven eventjes in die positie zitten totdat shay me los liet.
Hij stond op en liep naar het bos, ik rende hem achterna totdat hij opeens verdween, weg, foetsie, gewoon weg !! En hij laat mij hier alleen achter !!!
Ik wil wegstappen van en bos ,maar ik voel me opeens heel duizelig, ik heb zo'n harde hoofdpijn dat het lijkt dat mijn hoofd gaat exploderen. Ik zie sterretjes voor mijn ogen dansen die me terwijl uitlachen, en ik wil zo graag gaan zitten maar mijn spieren zijn zo zwaar dat ik recht op mijn gezicht val. De aarde lijkt rond te tollen en dan wordt alles zwart ....

My DestinationWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu