My Destination

185 Dagen

Na het ongelukje met "de hond" kwamen er voortdurend ongemakkelijke stiltes. Want zeg nou zelf je zit in een huis met een bekende/onbekende en iedereen denkt dat je vermist bent. Fijn. Hoe raar het ook klinkt maar hij kookt geweldig, beter als ik, en mijn ouders. okeee.
" wat moet ik nu doen, gewoon naar huis gaan en roepen 'Here I am' ?!" Vroeg ik iets te luid.
Hij keek me aan, recht in mijn ogen en ik schrok. Normaal straalden ze vriendelijkheid uit en waren ze licht van kleur. Hij keek weg en ging weg. Nu waren zijn ogen zwart, zwart !!! Dit.is.eng. Verbeeld ik me het nu of waren ze eerst echt groen ... Misschien is hij zoals mij, misschien heeft hij ook iets aan zijn ogen ofzo, en krachten. Wat?! Krachten ? Hhahahha alsof dat bestaat.
"Tess!"
Ik schrok me dood en keek naar achter
"Laat me niet zo schrikken !! Jeez" zei ik buiten adem "wat is er?"
"Stop ermee" riep hij luid
"Wat?" Wat bedoelt hij nu weer...
"Stop ermee, ik heb je alles doen vergeten wat er gebeurt is, en toch kan je nog steeds in mijn hoofd zitten !"
Waaaaaat. Wat bedoelt hij nu ?
"Wat bedoel j-" Krrsshh
Wat was dat nu ? Ik ben Tess, mijn ogen zijn paars en ik heb krachten. Ik kan mensen vermoorden op 101 verschillende manieren. Ik kan vermoorden door eraan te denken of in hun ogen te kijken, of met met de elementen. Wat ?! Ik kan mensen laten doen wat ik wil en in hun hoofd praten. Hun bloed bevriezen en krachten afnemen. In dieren veranderen is makkelijk.
"Wat- wat was dat ?" Vroeg ik verstomd
"Ik heb je al je gedachten terug gegeven over je krachten vanaf je geboorte tot nu" antwoorde hij vlak. "Jij bent speciaal, de meeste hebben maar 3 krachten max, jij hebt ze allemaal en als er een nieuwe komen heb jij die ook."
The fuck iedereen is op drugs.
"Toen ik geboren was kende jij mij niet" schreeuwde ik !
"Je was in groep drie met een jongen genaamd Vic, niemand wist het. Je maakte het uit omdat hij niet zijn koek wilde delen." wow dat is gewoon toeval en wat onderzoek ... Denk ik
"Van wie zijn die brieven denk je"
"De wachters"
"Juist ik ben een hoeder, hoeders willen je beschermen en de wachters willen je dood"
"Waarom?"
"Dat weet ik niet"
Ik keek in zijn ogen en zag dat ze terug groen waren ,maar nu waren ze vol geheimen. Klopt niet.
"Hoe weet ik zeker dat je me niet dood wilt, misschien is het andersom"
Waarom tessa !?!
Zijn ogen werden nog groener en zachter al het ijs in zijn ogen brokkelde 1 voor 1 af. Hij keek me recht in de ogen en kwal naar mij. Zijn ogen werden weer hard en hij nam grote stappen.
Hij gaat me vermoorden !!
En die hond gaat me opeten!! Hij nam mijn arm vast en drukte me tegen de muur.
Dit was het...
En toen boog hij zich voorover en kuste me. Het was niet zoals de eerste keer, deze kus was gehaast. Hij stopte en ademde een keer en kust me terug. De kus was zacht en liefhebbend. Hij gaat met zijn handen over mijn haar, nek, rug tot aan mijn broeksband. En dan stopt hij, en houdt zijn armen stevig om me heen en heft me op.
Ik zou het niet erg vinden als een jongen me opheft zodat ik groter lijk. Maar niet als de jongen me 1 meter boven de grond optilt zonder moeite alsof het niets is ! Oh ja krachten hij is waarschijnlijk heel sterk ofzo...
Ik sla mijn benen rond zijn heupen en hij laat me ietsje zakken.

Ik weet niet hoeveel tijd is verstreken maar als we stoppen met kussen, omg ik heb nog nooit zo lang gekust !, dan zijn we niet meer in zijn huis. Ik kijk rond in de nieuwe omgeving en probeer me te oriënteren.
"Welkom in Ileran"