185 Dagen

84 5 1
                                    

Ik word met een schok wakker en schud de lakens van me af . Ik sta op en kijk rond in de kamer. Grote kamer, 2 kasten, een bureau, een nachtkastje en een 2-persoonsbed. Ik slenter naar de dichtstbijzijnde kast en trek hem open, allemaal jongens kleren, ik verblijf dus bij een jongen, Shay. Ik hoor de deur opengaan en draai me vliegensvlug om, ik verzamel de kracht om me heen en vuur die recht af naar de indringer. Hij ontwijkt op een haar na en springt zo sierlijk als een gazelle op het bed.

"TESSA" riep hij, de stem kwam le bekend voor en ik draai me om naar het bed, Shay. Hoe kon ik zo dom zijn ik herinner mij een jongen en dat moet shay zijn, hij moet me hier hebben gebracht, hoe kan ik zo dom zijn ?!
"Tess, sorry dat ik je liet verschieten, maar zo je niet meer willen vermoorden ? Je hebt een lichte hersenschudding gehad, je was heel hard gevallen op je hoofd"
"Ik, ik herinner me niks meer" gaf ik eerlijk toe "het spijt me"
"Rustig, het is al goed" zei hij zachtjes "in die kast waar je nu in zit zitten mijn kleren en in die andere van mijn zus ze zijn ongeveer jou maar"
"Waar is je zus ? Zou ze het niet erg vinden ?"
"Ze is dood" mompelde hij, ik schrok en draaide me terug naar hem om. Te geschokt om iets te zeggen.
"Het spijt me"
"Ik zal beneden een brunch maken, je zult wel honger hebben na 4 dagen te hebben geslapen"
"4 dagen" als ik mijn eigen kon zien weet ik zeker dat ik zo bleek was als melk. "welke dag is het vandaag ?"
"Maandag"
"Oh nee, mijn tante ze gaat razend zijn ! Ik moest vrijdag naar school en vandaag ook, ik ga zo hard op mijn dak krijgen!" Schreeuwde ik
"Iedereen denkt dat je vermist bent" riep hij, ik stopte me mompelen en keek hem recht aan.
"Heb jij dat gezegd ? Hoe kon je ?!"
"Wat moest ik dan zeggen ?! Oh Tess is in het bos flauwgevallen omdat ze teveel krachten had gebruikt een om een mens/wolf achtig iets te doden, maar maak je geen zorgen ze mag dan wel levensbedreigend zijn,maar ze zal wel snel doodgaan zonder de juiste medicatie, dus doe geen moeite."
Hij had gelijk, ik haat het als mensen gelijk hebben.
"Sorry" fluisterde ik
"Kleed je maar gewoon aan er hangen hier geen camera's voor het geval je dat denkt" ik begon te blozen en keek snel naar beneden

My DestinationWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu